Η Ταβέρνα του Χατζημαλλή - Επί Κολωνώ

 Η ταβέρνα του Χατζημαλή - 1954

¨Η Ταβέρνα του Χτζημαλή¨ στον Κολωνό (επί της οδού Κλκίς & Άστρους) ήταν ένα στέκι που ως θαμώνες είχε τους άντρες της γειτονιάς.

Φτωχοί, μεροκαματιάρηδες άνθρωποι, σωστοί οικογενειάρχες,  με απλή και ειλικρινή έκφραση των συναισθημάτων τους.
Μερικές φορές έπαιρναν και τις γυναίκες τους μαζί για να πιουν παρέα ένα ποτηράκι ρετσίνα.
Το κτίσμα διατηρείται έως και σήμερα στην αρχική του μορφή. 
Γεννήθηκα στον Κολωνό και τον θυμάμαι σαν τη καλύτερη συνοικία των Αθηνών. 

Στην Πλατεία του Κολωνού ο Δήμος της Αθήνας είχε κατασκευάσει πισίνα για τα καλοκαιρινά μας μπάνια.
Επί της Πλατείας υπήρχαν επίσης μία "Σχολή Οικοκυρικής" και οίκημα των προσκόπων.
Μεταγενέστερα στην γειτονιά λειτουργούσε και καλοκαιρινός κινηματογράφος.

Παραδίπλα υπήρχε το θέατρο Μπουρνέλη.
Από την ταράτσα της μονοκατοικίας που μέναμε βλέπαμε την οθόνη του σινεμά φάτσα - κάρτα.
Κόβαμε τσαμπιά σταφύλια από την κληματαριά μας και απολαμβάναμε την ταινία της βραδιάς ανενόχλητοι.

Η αλήθεια είναι ότι ο Χατζημαλλής δεν είχε κουζίνα στην ταβέρνα του παρά μόνον βαρελίσιο κρασί. 

Έτσι ο  κάθε θαμώνας έφερνε από το σπίτι του τους απαραίτητους για την παρέα μεζέδες και φυσικά γινόταν ρεφενές.

Οι περισσότεροι δεν προλάβαμε αυτές  τις εποχές οι οποίες ήταν  «ακατάστατες» κοινωνικά και πολιτικά (10ετίες ΄40 - ΄50).

Ήταν ή εποχή που ο κόσμος διαιρούνταν σε άνευ προσωπικής ωφέλειας παρατάξεις από άγνωστες στον κόσμο πηγές.
Όλοι οι άνθρωποι τα ίδια καθημερνά πράγματα ήθελαν και για να τα αποκτήσουν έφταναν και περίσσευαν τα χέρια  και το μυαλό τους.

 Οι θαμώνες του ταβερνείου είχαν πρόεδρο και συγκεκριμένα το Ηρακλή Σαββουλίδη. Ο κος Ηρακλής είχε κλειδαράδικο επί της Λεωφόρου Λένορμαν (σε πάγκο τότε), μετέπειτα έγινε κατάστημα και τώρα λειτουργεί υπό την ιδιοκτησία των εγγονών του.
Μέσα στην παρέα των θαμώνων υπήρχε και ο πατέρας του Γιώργου Ζαμπέτα ο οποίος συνόδευε τα τραγούδια της παρέας με το μπουζούκι του.
Καμιά φορά το βραδάκι τραγουδούσαν απαγορευμένα για την εποχή άσματα οι θαμώνες του Χατζημαλή αλλά…. είχαν και το νου τους. Στα πιτσιρίκια που προέρχονταν από τις οικογένειες της γειτονιάς έδιναν ψωμί με κάποιο μεζέ και αυτά παίζοντας ποδόσφαιρο στο δρόμο φιλούσαν τσίλιες. Αν έβλεπαν τυχόντες; παράξενους τύπους με μαύρες καμπαρντίνες να πλησιάζουν στην ταβέρνα τον λόγο έπαιρνε ο Κοσμάς (μέλος της πιτσιρικοπαρέας) φωνάζοντας δυνατά για να ακούσουν οι θαμώνες,  σύρμαααααα κι έτσι  εκ των έσωθεν διέκοπταν τα απαγορευμένα άσματα.
Από αυτή την ιαχή του, κόλλησε το παρατσούκλι στον Κοσμά από τους πιτσιρικάδες της γειτονιάς, "ο σύρμας".

Ο Χατζημαλής με τον Κώστα χόρευαν συχνά επάνω στο κέφι  το αγαπημένο τους άσμα

 "ΑΤΙΜΗ ΤΥΧΗ" στους ρυθμούς του Μιχάλη Σογιούλ.

Και μη ξεχνάμε ότι, αυτοί οι άνθρωποι έζησαν 2 πολέμους με πείνα, εργάστηκαν σκληρά, μεγάλωσαν παιδιά, αλλά... δεν απελπίστηκαν. Μέχρι το τέλος της ζωής τους με χαμόγελο και αισιοδοξία πέτυχαν τους στόχους των.

Ορισμένοι εκ των μονίμων θαμώνων του ¨ΧΑΤΖΗΜΑΛΗ¨ ήσαν οι κάτωθι:

Ο Πατέρας του Γιώργου Ζαμπέτα ιδιοκτήτης κουρείου επί της οδού Λένορμαν, κατοικούσε στην οδό Κιλκίς & Δημοσθένους. Ήταν  λάτρης του μπουζουκιού (και στην ταβέρνα έριχνε και τις πενιές του). Ο Γιώργος Ζαμπέτας πήγαινε  στο δημοτικό σχολείο "Καραντάνη".
Ο Τάσος Καρκαμήτσος, ένας από τους πρώτους ταξιτζήδες της Αθήνας και παντρεμένος με την αδερφή του Άκη Πάνου. Πολλές φορές ο Άκης Πάνου κοιμόταν στο σπίτι της αδελφής του γιατί ήταν κοντά ο χώρος εργασίας του.
Περίοικοι διάσημοι στο Κολωνό πολλοί υπήρχαν όπως: 
Ο ηθοποιός Νίκος Φέρμας (στην Χαονίας κατοικούσε), η στιχουργός Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, έμενε στην Αγ. Σοφίας, η Μάγια Μελάγια, το ¨Τρίο ¨Μπερκάντο¨ , ο ηθοποιός Φραγκίσκος Μανέλλης, η Μπέμπα Μπλάνς  &&&.
     
      Vasileios