Το έθιμο του
χοιρινού επεκράτησε την εποχή της τουρκοκρατίας.
Τα
Χριστούγεννα και την Λαμπρή οι Ρωμιοί, γιόρταζαν ψήνοντας κοτόπουλα, γαλοπούλες
και αρνιά.
Μόλις
«άκουγαν» τις μυρωδιές της σούβλας οι τούρκοι χαΐρι δεν κρατούσαν,
«επισκέπτονταν» τους Ρωμιούς και έπαιρναν τα ψημένα κρέατα προς ιδικήν τους
τέρψιν.
Μια, δυο,
τρεις χρονιές τα ίδια. Είδαν κι απόειδαν οι Ρωμιοί και αποφάσισαν τις μεγάλες
γιορτές να ψήνουν χοιρινά μόνο. Γιατί??? Διότι οι τούρκοι κατακτητές ήσαν
μουσουλμάνοι και σύμφωνα με τους θρησκευτικούς τους νόμους απαγορεύεται να
τρώνε χοιρινό κρέας.
Έτσι
ησύχασαν οι Ρωμιοί από τις γαστριμαργικές επιδρομές των κατακτητών και
απολάμβαναν το γιορτινό τραπέζι ανέμελα.
Μετά την
αλλαγή του γιορτινού μενού γύριζαν στον πασά οι υπηκόοι του με άδεια χέρια.
Μπρε! που
είναι τα κοψίδια? Γιατί δεν τα φέρατε? τους ρώταγε ο πασάς.
Τι να
φέρουμε πασά μου? Χοιρινά ψήσανε οι γκιαούρηδες, του απαντούσαν οι υπηκόοι του.
Βάι, βάιιιι,
αναστέναζε ο πασάς, σε μπελάδες μας έβαλαν πάλι αυτοί οι Ρωμιοί.
Υπάρχει ένας βασικός παράγοντας που μπορεί να βλάψει τις σχέσεις σας αλλά και την προσπάθεια να τις εμβαθύνετε. Το στοιχείο αυτό είναι εσείς και η στάση σας! Αν επιθυμείτε ν' αναπτύξετε και να διατηρήσετε υγιείς και θετικές σχέσεις στη ζωή σας, θα πρέπει να σταματήσετε κάποια πράγματα:
1. Σταματήστε να κατηγορείτε.
– Με το να κατηγορείτε τους άλλους δεν θα καταφέρετε τίποτα. Είτε θα αντιμετωπίστε τα προβλήματά σας, είτε αυτά θα καθορίσουν την ζωή σας. Η επιλογή είναι δική σας. Όταν κατηγορούμε τους άλλους για το τι περνάμε, μεταθέτουμε την ευθύνη και αρνούμαστε την δυνατότητα μας να ελέγχουμε εμείς την ζωή μας.
Πηγή Συνοδοιπορία
2. Σταματήστε να παραπονιέστε.
- Αντ 'αυτού, χρησιμοποιήστε το χρόνο και την ενέργειά σας για να κάνετε κάτι ποιοτικό για τον εαυτό σας.
3. Σταματήστε να εννοείτε ότι δεν λέτε.
- Οι άλλοι δεν μπορούν να διαβάσουν το μυαλό σας. Επικοινωνήστε απλά κι αποτελεσματικά. 4. Σταματήστε να τα κάνετε όλα για σας.
– Ο κόσμος περιστρέφεται γύρω από τον ήλιο, όχι γύρω από σας. Αφιερώστε λίγο χρόνο για να διακρίνετε αυτή την αλήθεια σε τακτική βάση.
5. Σταματήστε τα ψέματα.
- Μακροπρόθεσμα η αλήθεια αποκαλύπτεται πάντα. Είτε εσείς θα έχετε την ευθύνη των πράξεων σας, είτε αυτές θα σας κυριαρχήσουν.
6. Σταματήστε να είστε μνησίκακοι.
– Οι μνησικακίες σίγουρα δεν οδηγούν στην ευτυχία.
7. Σταματήστε να αμφιβάλλετε.
- Αν νομίζετε ότι κάπου δεν μπορείτε να καταφέρετε κάτι, πιθανών έχετε δίκιο. Αλλά μην αφήνετε την δική σας αμφιβολία να παρεμβαίνει στα όνειρα των άλλων. Όποιος ισχυρίζεται ότι κάτι δεν μπορεί να γίνει, δεν πρέπει να εμποδίζει και τους άλλους να το επιχειρήσουν.
8. Σταματήστε να διακόπτετε.
- Διορθώστε κάποιον όταν είναι κατάφωρα άδικος σε κάτι, αλλά πάντα διατυπώνετε την ένστασή σας όταν τελειώσει ο συνομιλητής σας και έρθει η σειρά σας.
9. Σταματήστε να είστε εγωιστές.
- Παίρνετε ότι δίνετε σε μια σχέση. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο.
10. Σταματήστε να κρίνετε.
- Ο καθένας δίνει τη δική του μοναδική μάχη. Δεν έχετε ιδέα τι περνάνε οι άλλοι, όπως και αυτοί δεν έχουν ιδέα για το τι περνάτε εσείς.
11. Σταματήστε να κουτσομπολεύετε .
-Το κουτσομπολιό είναι μια χαμένη υπόθεση. Πληγώνει αλλά αμαυρώνει και την εικόνα σας.
12. Σταματήστε να δίνετε υποσχέσεις που δεν μπορείτε να κρατήσετε.
- Μην υπερ-υπόσχεστε. Πράξεις και όχι μόνο λόγια.
13. Σταματήστε να είστε αμυντικοί.
- Επειδή κάποιος έχει διαφορετικές απόψεις και αντιλήψεις από σας, αυτό δεν σημαίνει ότι ένας από τους δυο σας είναι λάθος. Εξετάζετε όλα με ευρύ πνεύμα. Οι ανοικτόμυαλοι είναι αυτοί που ανακαλύπτουν τα σπουδαία πράγματα.
14. Σταματήστε να συγκρίνετε τους ανθρώπους μεταξύ τους.
- Δεν υπάρχουν δύο ίδιοι άνθρωποι. Ο καθένας έχει διαφορετικές δυνατότητες και δυνάμεις . Παλεύουμε μόνο με τον εαυτό μας, και προσπαθούμε να βελτιωθούμε.
15. Σταματήστε να επιζητείτε την τελειότητα από τους άλλους.
– Το τέλειο είναι ο εχθρός του καλού. Την ιδανική «καλοσύνη» είναι δύσκολο να βρείτε σε αυτόν τον κόσμο. Μην το ξεχνάτε.
16. Σταματήστε να προσπαθείτε να είστε τα πάντα για όλους.
- Είναι αδύνατο να το πετύχετε. Όμως κάνοντας κάποιον να χαμογελάσει, μπορείτε να αλλάξετε τον κόσμο. Ίσως όχι ολόκληρο τον κόσμο, αλλά έστω τον δικό του κόσμο. Οπότε περιορίσετε την εστιασή σας.
17. Σταματήστε να εκνευρίζετε τους άλλους κριτικάροντας τους.
- Επειδή σας δίνει κάποιος την αφορμή να τον κριτικάρετε, δεν σημαίνει ότι πρέπει να το κάνετε. Σκεφτείτε διαφορετικά και μην εκμεταλλεύεστε την αδυναμία του άλλου.
18. Σταματήστε να αντιδράτε υπερβολικά στις αναποδιές.
– Οι άνθρωποι κάνουν λάθη. Απλά συμβαίνει. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να αγχώνετε τον εαυτό σας αλλά και τους γύρω σας. Ένας τρόπος για να ελέγξετε αν κάτι αξίζει να σας στεναχωρεί και να σας προβληματίζει, είναι να αναρωτηθείτε το εξής: «Θα με ενοχλεί αυτό το θέμα σε ένα χρόνο," Αν όχι, τότε δεν αξίζει να του δίνετε υπερβολική σημασία.
19. Σταματήστε να γίνεστε δραματικοί.- Μείνετε έξω από τις υπερβολές και το δράμα των άλλων, και
μην δημιουργείτε άσκοπα το δικό σας.
20. Σταματήστε να δίνετε συμβουλές, κι απλά ακούστε. - "Λιγότερες συμβουλές" είναι συχνά η καλύτερη
συμβουλή. Οι άνθρωποι δεν χρειάζονται πολλές συμβουλές, χρειάζονται απλώς
κάποιον να τους ακούσει και να τους τονώσει το ηθικό. Αυτό που θέλουν να
ακούσουν, βρίσκεται ήδη κάπου μέσα τους. Απλά χρειάζονται χρόνο για να σκεφτούν
, να κοντοσταθούν και να ψάξουν το μονοπάτι που θα τους οδηγήσει να βρουν το
δρόμο τους.
Και να θυμάστε Η σχέση σας με τον εαυτό σας είναι η πιο
κοντινή και πιο σημαντική σχέση που θα έχετε ποτέ. Δώστε την απαραίτητη προσοχή
σε αυτή, αναπτύξτε τη, καλλιεργήστε τη, και ποτέ να μην τη εγκαταλείψετε Πηγή: http://ekdoseisxrysopigi.blogspot.gr/2017/09/20.html?spref=fb
Ανέκαθεν έθνη στη δική τους διοικητική επικράτεια και με τους δικούς τους "πολιτισμούς", μη μπορώντας να επιβιώσουν με τα υπάρχοντα υλικά και πνευματικά αγαθά τους εβάλλοντο κατά του Ελληνικού πολιτισμού και έθνους προσπαθώντας να διαλύσουν τα πνευματικά τους σκοτάδια.
Η μόνη τους δικαιολογία για όλα αυτά είναι και ήταν τα άλυτα υπαρξιακά τους προβλήματα.
Ποιος ευθύνεται γι' αυτά τα γεγονότα ?
Και οι κατακτητές και οι κατεκτημένοι ???
Μία εκδοχή είναι ότι αυτό επετράπει εκ των Άνωθεν γιατί σύν τω χρόνω η Πίστη κινδύνευε να μετατραπεί σε μία θρησκεία κοσμικού σχήματος.
Ήδη οι παπικοί της "Νέας Ρώμης" επηρέαζαν αρνητικά την Ορθόδοξη Πίστη.
Φυσικά και δεν εγνώριζε ο Βύζας (Βασιλεύς των Μεγάρων στην Αττική) ότι η αποικία που έχτισε στον Κεράτιο κόλπο το 657 - 658 π.Χ. και την ονόμασαν Βυζάντιο προς τιμήν του οι άποικοι Μεγαρείς θα περνούσε τόσα δεινά από τους βαρβάρους.
========================================================= Και για να μην ξεχνάμε..... Η ΑΛΩΣΗ ΤΟΥ 1204
Οι Δυτικοί λοιπόν άλωσαν την Πόλη το 1204. Πεινασμένοι από υλικά αγαθά και κοσμική εξουσία ονομάτισαν την πάλαι ποτέ "Βυζαντινή Αυτοκρατορία" σε "Νέα Ρώμη" προδίδοντας εκτός εαυτών και την Αληθινή Πίστη, μετατρέποντας τον Τίμιο Σταυρό σε λάβαρο επιδρομών και επιβάλλοντας στην τότε Ευρώπη τον θρησκευτικό μεσαίωνα.
Και η παλαιά Ρώμη από που υιοθέτησε τον Πολιτισμό της?
από την Αρχαία Ελλάδα φυσικά. Έτσι συνεχίστηκε ο Ελληνικός Πολιτισμός και κατά την Ρωμαϊκή περίοδο.
Τα ίδια και τα ίδια λοιπόν. Η ιστορία επαναλαμβάνεται.
Αρμόζει να ζητήσουμε ευθύνες και συγνώμη πρωτίστως από τους εαυτούς μας και αυτό θα είναι μία βάση ετέρων κριτηρίων.
Οι ευθύνες τοιούτων αλλά και άλλων καταστάσεων πρέπει να μοιράζονται δικαίως σε δύο ή και περισσότερες πλευρές αλλιώς τα εκάστοτε ατοπήματα θα επαναλαμβάνονται.
Η λέξη Μάιος προέρχεται από την λατινική θεότητα Maja και εις την ελληνικήν προφέρεται Μάγια.
Η δε ρίζα της λέξεως αυτής είναι ελληνική και προέρχεται από την λέξη Μαία και σημαίνει τροφός, παραμάνα.
Οι προπάτορες μας εόρταζαν την Πρωτομαγιά με τα Ανθεστήρια (εορτή των ανθέων)
Ως είθισται την εορτή αυτή υιοθέτησαν και οι υπόλοιποι λαοί απανταχού της γης.
Η 1η Μαΐου ή Πρωτομαγιά είναι διπλή εορτή και αργία: 1ον
Εορτάζουμε την ανοιξιάτικη φύση. Έθιμο αυτής της ημέρας είναι και τα "Μαγιάτικα Στεφάνια"(υιοθετημένο έθιμο από τα αρχαία Ανθεστήρια) τα οποία πλέκουμε με λουλούδια που μαζεύουμε από τους αγρούς.. 2ον Η Πρωτομαγιά είναι και παγκόσμια εργατική - κοινωνική εορτή η οποία δημιουργήθηκε από τις εργατικές κινητοποιήσεις στην Αμερική ως εξής:
Το 1872 οι εργατικές τάξεις του Καναδά μετά από διαδηλώσεις και δικαστικούς αγώνες που έκαναν κατάφεραν να αποκτήσουν τα κατά την κοινήν λογικήν δικαιώματα που τους στερούσαν οι εργοδότες τους.
Έτσι εφαρμόστηκε το "Εργατικό Δίκαιο" θεσπίζοντας τα δικαιώματα αλλά και τις εργασιακές υποχρεώσεις των εργαζομένων, βάζοντας φρένο στις αχαλίνωτες απαιτήσεις των εργοδοτών τους.
Οι εργατικοί αγώνες «μεταλαμπαδεύτηκαν» στο Σικάγο το 1886 με χιλιάδες εργαζόμενους στις αρχές του Μάη να απεργούν και να διαδηλώνουν στους δρόμους της πόλης ενάντια στην εκμετάλλευση που ασκούσαν οι εργοδότες εις βάρος τους.
Ο λαός της εργατικής τάξης απαιτούσε την εφαρμογή συμβάσεων εργασίας με βασικά τους αιτήματα το οκτάωρο, την υγειονομική περίθαλψη, την οριοθέτηση ημερών αργίας ανά έτος και την συνταξιοδότησή τους μετά από συμπλήρωση συγκεκριμένων ετών εργασίας.
Προ των εργατικών κινητοποιήσεων Κυριακή γιορτή και σχόλη δεν υπήρχε.
Μετά από αυτές τις κινητοποιήσεις οι εργάτες του Σικάγο κατάφεραν να εδραιώσουν την οκτάωρη ημερήσια εργασία.
Την Πρωτομαγιά στις ΗΠΑ δεν απεργούσαν μόνον οι εργάτες του Σικάγο αλλά και εργάτες σε πολλές άλλες πόλεις της χώρας.
Πλησίον των ανθρακορυχείων αλλά και των μεταλλείων είχαν στηθεί υποτυπώδεις εργατικές παραγκουπόλεις χωρίς τις στοιχειώδεις υποδομές για την επιβίωση τους.
Σε περιπτώσεις εργατικών ατυχημάτων η αποζημίωση ήταν υποτυπώδης και οι οικογένειες των τραυματιών ή των εκλιπόντων εργατών έμενε κυριολεκτικά στον δρόμο.
Μην σας περνά από το μυαλό ότι ορισμένοι από αυτούς τους αγώνες ήσαν αναίμακτοι, αντιθέτως έχασαν την ζωή τους αρκετοί απλοί και σκληρά εργαζόμενοι άνθρωποι στους δρόμους διεκδικώντας την εφαρμογή ¨Εργατικού Δικαίου.
Αξίζει να σημειωθεί και είναι προς τιμήν τους, ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν επιχείρησαν τις εργασιακές αλλαγές μέσα από πολιτικά - κομματικά σχήματα αλλά μέσα από την αγανάκτηση της κοινωνικής τους ένδειας και μη περιμένοντας βοήθεια από κανέναν έδρασαν μόνοι τους.
Έτσι λοιπόν ακολούθησαν και οι εργασιακές συμβάσεις με τα ασφάλιστρα των εργαζομένων, τις αργίες, το κατώτατο όριο μισθών και άλλα πολλά τα οποία εμείς σήμερα τα θεωρούμε δεδομένα μη σκεπτόμενοι ότι κάποτε στην Αμερική ορισμένοι τα απέκτησαν πρώτοι μέσα από δικούς τους αγώνες.
Γι αυτό ας ανάβουμε και κανένα κεράκι γι αυτούς τους άγνωστους προς εμάς αγωνιστές της ζωής, ή έστω να πίνουμε ένα ποτήρι νερό στη μνήμη τους.
Λούης Τίκας (Ηλίας Σπαντιδάκης), 1886 - 1914, ο Κρητικός μετανάστης από το Ρέθυμνο. Ήταν ο πρώτος ηγέτης στις κινητοποιήσεις εργαζομένων του Κολοράντο και εκτελέστηκε το 1914 από τα πρωτοπαλήκαρα των εργοδοτών προς γνώση και συμμόρφωση των υπολοίπων ανθρακωρύχων. Αλλά αυτό ήταν μόνον η αρχή των διεκδικήσεων οι οποίες εκφράστηκαν εντονότερα από τους υπόλοιπους εργαζόμενους. Ένα μικρό βιογραφικό του Ηλία Σπαντιδάκη μπορούμε να δούμε στο ακόλουθο βίντεο.
Ελλάδα:
Και ερχόμαστε στην πρώτη εργατική κινητοποίηση που έγινε κατ' αρχάς στην Αθήνα το 1892 - 1893 υπό την ηγεσία του Σταύρου Καλλέργη.
Οι διαδηλωτές ζητούσαν οκτάωρο εργασία, ασφαλιστικές παροχές, Κυριακάτικη αργία κ.ά.
Το 1936 στην Θεσσαλονίκη επίσης βγήκαν στους δρόμους την Πρωτομαγιά καπνεργάτες διαδηλώνοντας για καλύτερες συνθήκες εργασίας.
Και εδώ οι διαδηλώσεις δεν ήσαν αναίμακτες, είχαμε νεκρούς εργαζόμενους από τα τότε ένοπλα σώματα τάξεως. Εύχομαι καλή ανάπαυση στις ψυχές τους.
Οι πρώτες κινητοποιήσεις για τα εργατικά δικαιώματα ήσαν καθαρά κοινωνικές και όχι κομματικές και έτσι θα πρέπει να παραμείνουν.
Όποιου πολιτικού σχήματος κι αν είμαστε οπαδοί, την εργατική τάξη θα πρέπει να την βλέπουμε μόνο υπό την καθαρά κοινωνική της μορφή.
Οι εργοδότες είχαν υποχρέωση σύμφωνα με το νόμο να ασφαλίζουν τους εργαζόμενους που δούλευαν στις επιχειρήσεις τους.
Προηγούμενες κυβερνήσεις επεχείρησαν την λειτουργική οργάνωση του ΙΚΑ αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Vasileios
Amoralisme:λατινικά, a (στερητικό) + moralis (ηθικός)
Είναι μία από τις πολλές φιλοσοφικές έννοιες, και συναντάνται στην Ηθική φιλοσοφία.
Αμοραλιστής είναι ο ανήθικος, αυτός δηλαδή που απορρίπτει και δεν αναγνωρίζει τις ηθικές αξίες, ενώ επίσης μετά από μία παράνομη πράξη, δεν αισθάνεται τύψεις.
--------------------------------------------
Ο Αηθικισμός:
Είναι η άρνηση η διάψευση των βασικών ηθικών αρχών.
Σε αντίθεση με τον αμοραλισμό, που αρνείται την ύπαρξη οποιωνδήποτε ηθικών αρχών, αξιών και ιδεωδών, ο αηθικισμός αρνείται μόνο τις εκάστοτε ισχύουσες ηθικές αξίες για χάρη άλλων, που τις θεωρεί υψηλότερες και ηθικότερες.
Ετσι ο κύριος εκπρόσωπος του αηθικισμού ο Φρειδερίκος Βίλχελμ Νίτσε.
Οι
κυριότερες αρχές του αηθικισμού είναι δύο:
α) Aρνηση της ηθικής οφειλής του ηθικού καθήκοντος. Αυτό που στη συνείδησή μας παρουσιάζεται ως ηθικά δέον και αξιώνει από μας την εφαρμογή του είναι μια πλάνη .
β) Άρνηση της διάκρισης ανάμεσα στο καλό και στο κακό.
Μια τέτοια διάκριση έχει ιστορική προέλευση και δεν μπορεί να δημιουργήσει καμιά απόλυτη ηθική δέσμευση.
Αυτό που θεωρείται από την ηθική ως «καλό» δεν είναι ιδεώδες, και αυτό που κατακρίνεται ως «κακό» δεν είναι απαίσιο και δεν πρέπει να το αποστρεφόμαστε. Και τα δυο βρίσκονται πέρα από κάθε αξιολόγηση.
Σκοπός και
αποστολή του αηθικισμού:
Είναι να αποκαλύψει την ουσία κάθε νοήματος της
ισχύουσας ηθικής.
Βιβλιογραφία: ✍
Heimsoeth H.Metaphysische
Voraussetzungen und Antriebe in Nietzsches Immoralismus, 1955.
Heidermann I. Nietzsches Kritik der
Moral, στο «Nietzsches-Studien», 1, 1972, σ. 95 κ.εξ.
Ο αμοραλισμός διαφέρει από τοναηθικισμό στο γεγονός ότι ο δεύτερος αρνείται μόνο τις εκάστοτε ισχύουσες ηθικές αξίες για χάρη άλλων, που τις θεωρεί υψηλότερες και ηθικότερες.
Σε μία πλατιά κατσαρόλα με νερό βάζουμε τις φράουλες και τις αφήνουμε 20 λεπτά.
Μετά αδειάζουμε το νερό και προσθέτωντας στην κατσαρόλα πάλι νερό τις ξεπλένουμε σχολαστικά.
Επαναλαμβάνουμε την ίδια διαδικασία άλλη μία φορά
Ακολούθως κόβουμε τα φύλλα τους με ένα μαχαίρι και τις πιέζουμε με τα δάκτυλα στην παλάμη μας για να πολτοποιηθούν.
Στην κατσαρόλα με τις φράουλες προσθέτουμε νερό έως και 3 δάκτυλα πάνω από την επιφάνειά τους και τις βράζουμε ανακατεύοντάς τες με μία ξύλινη κουτάλα τακτικά για να μην κολλήσουν στον πάτο της κατσαρόλας.
5 Λεπτά πριν την λήξη του βρασμού προσθέτουμε τα φυλλαράκια του δυόσμου.
Με ένα κουτάλι αφαιρούμε τον αφρό που δημιουργείται στην επιφάνεια του νερού κατά το βρασμό. Έτσι απομακρύνουμε και τυχόντα φυτοφάρμακα που εμπεριέχουν οι φράουλες.
Όταν μαλακώσουν πλήρως προσθέτουμε ζάχαρη διαίτης δοκιμάζοντας τη γλυκύτητα του πολτού.
Την κάνουμε όσο γλυκιά θέλουμε σύμφωνα με τις γευστικές μας προτιμήσεις.
Προσέχουμε ο πολτός μας στο τέλος να είναι σχετικά αραιός και όχι πολύ σφιχτός.
Μετά το τέλος του βρασμού αποσύρουμε την κατσαρόλα από την εστία της κουζίνας και αφήνουμε τη μαρμελάδα να κρυώσει.
Την τοποθετούμε κρύα σε ένα βάζο ή σε ένα γυάλινο μπολ.
Όσο κρυώνει ο πολτός, θα πήζει περισσότερο.
Tips:
Αν παρασκευάζουνε για πρώτη φορά τη συνταγή μπορούμε να βράσουμε μισό κιλό φράουλες για την μαρμελάδα.
Φυλάμε τη μαρμελάδα μας στο ψυγείο και την καταναλώνουμε εντός 15 ημερών.
Αν έχετε φράουλες από το δικό σας κήπο χωρίς φυτοφάρμακα είσαστε τυχεροί.
Ακόμη καλύτερα είναι αν μαζέψετε άγριες φράουλες από τη φύση (λίγο σπάνιο για τους πολλούς).
Οι πολύ γλυκές φράουλες χρειάζονται λίγο γλυκαντικό κατά την παρασκευή της μαρμελάδας, έως και καθόλου.
Η αγκινάρα περιέχει πολύτιμα θρεπτικά συστατικά και βοηθά στον καθαρισμό του ήπατος.
Έχει συστατικά που επιδρούν κατά του καρκίνουστον οργανισμό μας, και εκτός από τις βιταμίνες και τα πολύτιμα μέταλλα, περιέχει αρκετές φυτικές ίνες... Ο αρακάς είναι πλούσιος σε φυτικές ίνες, βιταμίνη K (για την απορρόφηση του ασβεστίου από το έντερο), νιασίνη για τον έλεγχο της χοληστερόλης στο αίμα και τη μείωση των τριγλυκεριδίων...
Υλικά:
5 Αγκινάρες καθαρισμένες
2,5 Κούπες αρακά
3 Σκόρδα φρέσκα ψιλοκομμένα ή 3 σκελίδες σκόρδου ξηρού
3 Κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα
1/2 Κούπα άνηθο ψιλοκομμένο
6-8 Ντοματίνια κομμένα στη μέση ή 1 ντομάτα τριμμένη στο χοντρό τρίφτη
1 Καρότο κομμένο σε κύβους
1/2 Ποτήρι λάδι
Αλάτι & πιπέρι
Εκτέλεση:
Σε μία κατσαρόλα σοτάρουμε ελαφρά το σκόρδο, τα κρεμμυδάκια. τον άνηθο, και τα καρότα, μέχρι να μαλακώσουν λίγο.
Ακολούθως προσθέτουμε και τα υπόλοιπα υλικά ρίχνοντας μισό ποτηράκι νερό και αν χρειάζεται περισσότερο προσθέτουμε κατά τον βρασμό.
Τα μαγειρεύουμε μέχρι να μαλακώσουν και να φύγει το πολύ νερό αφήνοντας στην κατσαρόλα λίγο ζουμί.
Κατεβάζουμε από την εστία την κατσαρόλα και αφήνουμε το φαγητό 30 λεπτά πριν το σερβίρουμε.
Αν μας περισσέψει βάζουμε το υπόλοιπο φαγητό στο ψυγείο.
Tips:
Τα λαδερά φαγητά είναι εξίσου νόστιμα και κρύα.
Αν θέλουμε συνοδεύουμε το γεύμα με ανθότυρο.
Η ντομάτα (ωμή ή μαγειρεμένη) περιέχει λυκοπένιο το οποίο προστατεύει τον οργανισμό από τις παθήσεις του προστάτη.
Το φαγητό αυτό μαγειρεύεται και χωρίς ντομάτα, προσθέτοντας προς το τέλος του μαγειρέματος χυμό από 1 λεμόνι.
Τα εσωτερικά τρυφερά φύλλα της αγκινάρας καλά πλυμένα, όταν τα βράσουμε με νερό θα μας δώσουν ένα αφέψημα αποτοξινωτικό για τον οργανισμό μας. Αν έχετε βράσει αρκετό φυλάξτε το στο ψυγείο και πίνετε κάθε πρωί ένα ποτήρι προσθέτοντας στημένο χυμό λεμονιού, πριν το φαγητό και τον καφέ σας.
Προτιμάτε τον φρέσκο ή τον κατεψυγμένο αρακά που κρατά τα θρεπτικά του συστατικά και όχι τις κονσέρβες.
Αν δεν μπορείτε να καθαρίσετε τις αγκινάρες αγοράστε κατεψυγμένες.
Χόρτα κατ' επιλογήν τρυφερά για να γίνει το φαγητό μας ντελικάτο.
Εκτέλεση:
Σε μία λεκανίτσα βάζουμε το κιμά, το τρίμα της φρυγανιάς (χωρίς να το βρέξουμε), το ένα κρεμμύδι ψιλοκομμένο, 2 σκελίδες σκόρδου ψιλοκομμένες, το ξύδι (θα κάνει τα Κεφτεδάκια μας αφράτα), το ασπράδι από το αυγό, το δυόσμο, τον μαϊντανό, 1 κουταλιά της σούπας λάδι.
Ζυμώνουμε καλά το μίγμα του κιμά ώστε τα υλικά να ομογενοποιηθούν πλήρως.
Θα μας δώσει ένα σφιχτό μίγμα το οποίο βάζουμε στο ψυγείο για 10 - 15 λεπτά να ξεκουραστεί.
Πλάθουμε τα κεφτεδάκια και κατόπιν τα ρίχνουμε προσεχτικά σε μία κατσαρόλα με νερό όσο να τα σκεπάσει και προσέχοντας να μη διαλυθούν.
Ανάβουμε την εστία μας και μετά από λίγο (όταν το νερό θα βράζει) τα κεφτεδάκια θα ανέβουν στην επιφάνεια του νερού.
Μετά από 50 λεπτά ρίχνουμε τα χόρτα στην κατσαρόλα, κρεμμύδι, σκόρδο, (σχοινόπρασο και λίγα μυρώνια αν έχουμε), συνεχίζουμε το βράσιμο μέχρι να μαλακώσουν.
Αφήνουμε ζουμάκι από το φαγητό για το σερβίρισμα.
Πέντε λεπτά πριν το τέλος του βρασμού προσθέτουμε το χυμό λεμονιού, το λάδι και αλάτι.
Όταν τελειώσει το μαγείρεμα αφήνουμε το φαγητό να «ξεκουραστεί για 8 λεπτά και σερβίρουμε._
4 Μανιτάρια καθαρισμένα και ψιλοκομμένα ή χοντροκομμένα
1 Φλιτζανάκι βασιλικό
Λίγο μαϊντανό
4 Κλωναράκια σχοινόπρασο (αν έχουμε)
1 Καροτάκι κομμένο σε κύβους
Σκόρδο σε σκόνη
Κύμινο στη μύτη του μικρού κουταλιού
Εκτέλεση:
Ατμίζουμε τους κύβους του καρότου για 10 λεπτά.
Σε ένα αντικολλητικό τηγάνι ρίχνουμε 1 μία κουταλιά σπορέλαιο και σοτάρουμε τα μανιτάρια και τα υπόλοιπα υλικά μας (εκτός από τα αυγά) σε χαμηλή φωτιά για 5 λεπτά περίπου.
Μετά ρίχνουμε και τα αυγά αναμιγνύοντας όλα τα υλικά με μία ξύλινη κουτάλα και ψήνουμε την ομελέτα από τις δύο πλευρές.
Υλικά για τη ζύμη για τορτίγιας :
2 Κούπες αλεύρι για όλες τις χρήσεις ή 1 κούπα αλεύρι για όλες τις χρήσεις και 1 κούπα αλεύρι ολικής αλέσεως.
1/3 φλιτζανάκι σπορέλαιο
½ Κουταλάκι αλάτι
1 Τσιμπιά ζάχαρη
1 μικρή κουταλιά μπέϊκιν
Νεράκι λίγο ζεστό όσο πάρει η ζύμη
Εκτέλεση:
Ανακατεύουμε χωρίς νερό το αλεύρι, το μπέϊκιν, το αλάτι και τη ζάχαρη για να ομογενοποιηθούν.
Όταν είναι έτοιμα ρίχνουμε τα υγρά (νερό και λάδι) και ζυμώνουμε καλά το μίγμα για την ομογενοποίηση.
χωρίζουμε τη ζύμη σε 4 κομμάτια.
Απλώνουμε τα κομμάτια της ζύμης με το χέρι για να βγάλουμε λεπτά στρογγυλά φύλλα τορτίγιας. Αν χρειαστεί τα αλευρώνουμε.
Δεν τα βάζουμε το ένα επάνω στο άλλο άψητα γιατί θα κολλήσουν. Αν θέλουμε μόνο με ενδιάμεση λαδόκολλα.
Τα αφήνουμε σκεπασμένα για 10 λεπτά.
Τα ψήνουμε ένα, ένα σε αντικολλητικό τηγάνι μέχρι να πάρουν χρώμα και από τις δύο πλευρές. Θα δημιουργηθούν και χρωματικές σκούρες κηλίδες.
Όχι σε δυνατή φωτιά για να μη μας αρπάξουν.
Για να μη ξεραθούν τα αποθηκεύουμε σε κλειστό σκεύος, για 1 ημέρα ή για 3 ημέρες στο ψυγείο.
Στην κατάψυξη τα διατηρούμε προσθέτοντας μεταξύ τους λαδόκολλα για να ξεχωρίζουν εύκολα.
Στήσιμο:
Τοποθετούμε στη μέση της τορτίγιας την ομελέτα μας απλώνοντας και τους κύβους του καρότου.
Τυλίγουμε σφιχτά την τορτίγια και περνάμε στην άκρη της μία οδοντογλυφίδα για να μην ξετυλίγεται ή την τυλίγουμε με μία λαδόκολλα.
Προσοχή στην οδοντογλυφίδα, όταν θα φάμε τις τορτίγιας θα την αφαιρέσουμε για να μη πνιγούμε κατά λάθος
Αν θέλουμε κόβουμε τις τορτίγιας όπως δείχνω στη φωτογραφία με ένα μαχαίρι σε μικρότερα κομμάτια για το σερβίρισμα.
Tips:
Αν θέλετε να σημαδέψετε τον κύκλο στη ζύμη ακουμπήστε και πιέστε ελαφρά ένα καπάκι κατσαρόλας εφόσον πρώτα μετρήσετε ώστε το καπάκι να χωράει στον πάτο του τηγανιού.
Κατόπιν κόψετε τον κύκλο με ένα μαχαίρι ή ψαλίδι.
Δεν τα καταφέρνετε στην παρασκευή των τορτίγιας; Αγοράστε έτοιμες από το μάρκετ.
2 Κούπες αλεύρι για όλες τις χρήσεις ή 1 κούπα αλεύρι για όλες τις χρήσεις και 1 κούπα αλεύρι ολικής αλέσεως.
1/3 φλυτζανάκι σπορέλαιο
½ Κουταλάκι αλάτι
1 Τσιμπιά ζάχαρη
1 μικρή κουταλιά μπέϊκιν
Νεράκι λίγο ζεστό όσο πάρει η ζύμη
Εκτέλεση:
Ανακατεύουμε χωρίς νερό το αλεύρι, το μπέϊκιν, το αλάτι και τη ζάχαρη για να ομογενοποιηθούν.
Όταν είναι έτοιμα ρίχνουμε τα υγρά (νερό και λάδι) και ζυμώνουμε καλά το μίγμα για την ομογενοποίηση.
χωρίζουμε τη ζύμη σε 4 κομμάτια.
Απλώνουμε τα κομμάτια της ζύμης πατώντας με το χέρι για να βγάλουμε λεπτά στρογγυλά φύλλα τορτίγιας. Αν χρειαστεί τα αλευρώνουμε.
Δεν τα βάζουμε το ένα επάνω στο άλλο άψητα γιατί θα κολλήσουν. Αν θέλουμε μόνο με ενδιάμεση λαδόκολλα.
Τα αφήνουμε σκεπασμένα για 10 λεπτά.
Τα ψήνουμε ένα, ένα σε αντικολλητικό τηγάνι μέχρι να πάρουν χρώμα και από τις δύο πλευρές. Θα δημιουργηθούν και χρωματικές σκούρες κηλίδες.
Όχι σε δυνατή φωτιά για να μη μας αρπάξουν.
Για να μη ξεραθούν τα αποθηκεύουμε σε κλειστό σκεύος, για 1 ημέρα ή για 3 ημέρες στο ψυγείο.
Στην κατάψυξη τα διατηρούμε προσθέτοντας μεταξύ τους λαδόκολλα για να ξεχωρίζουν εύκολα.
Στήσιμο:
Τοποθετούμε στην άκρη της τορτίγιας μίγμα από τη σαλάτα και το ανθότυρο.
Τυλίγουμε σφιχτά την τορτίγια και περνάμε στην άκρη της μία οδοντογλυφίδα για να μην ξετυλίγεται ή την τυλίγουμε με μία λαδόκολλα.
Προσοχή στην οδοντογλυφίδα, όταν θα φάμε τις τορτίγιας θα την αφαιρέσουμε για να μη πνιγούμε κατά λάθος
Αν θέλουμε κόβουμε τις τορτίγιας όπως δείχνω στη φωτογραφία με ένα μαχαίρι σε μικρότερα κομμάτια για το σερβίρισμα.
Tips:
Αν θέλετε να σημαδέψετε τον κύκλο στη ζύμη ακουμπίστε και πιέστε ελαφρά ένα καπάκι κατσαρόλας εφόσον πρώτα μετρήσετε ώστε το καπάκι να χωράει στον πάτο του τηγανιού.
Κατόπιν κόψετε τον κύκλο με ένα μαχαίρι ή ψαλίδι.
Δεν τα καταφέρνετε στην παρασκευή των τορτίγιας; Αγοράστε έτοιμες από το μάρκετ.
Ο συνδυασμός των μανιταριών με το ρύζι μας δίνει ένα πιάτο αρίστης
πρωτεϊνικής αξίας.
Πλούσια σε βιταμίνες του συμπλέγματος B.
Είναι άριστη
πηγή μετάλλων και ιχνοστοιχείων όπως σελήνιο, χαλκός, κάλιο, φωσφόρο, ψευδάργυρο,
μαγγάνιο, μαγνήσιο, σίδηρο και ασβέστιο.
Υλικά:
6 Μανιτάρια portobello καθαρισμένα και ξεφλουδισμένα
2/3 φλυτζάνι ρύζι της αρεσκείας σας
3 Πιπεριές τρικολόρε ψιλοκομμένες
1 Κρεμμυδάκι ψιλοκομμένο
1 Σκελίδα σκόρδου τριμμένη
1 Κουταλάκι πιπερόριζα τριμμένη σε ψιλό τρίφτη
1 Καρότο μικρό ψιλοκομμένο
1/2 Φλυτζάνι μαϊντανό ψιλοκομμένο
Μισή Ντομάτα τριμμένη
2 Κουταλιές της σούπας λάδι
Αλάτι
Εκτέλεση:
Σε ένα τηγάνι προσθέτουμε όλα τα υλικά εκτός από τα μανιτάρια και τα σοτάρουμε ελαφρά μέχρι να μαλακώσουν (15 λεπτά περίπου και δοκιμάζουμε με ένα πιρούνι).
Αν χρειαστεί συμπληρώνουμε κατά τα σοτάρισμα λίγο νερό για το ρύζι.
Όταν είναι έτοιμα αποσύρουμε το τηγάνι από την εστία και τα αφήνουμε για 15 - 20 λεπτά ώστε το ρύζι να απορροφήσει όσα υγρά έχουν μείνει από το σοτάρισμα.
Λαδώνουμε εξωτερικά με ένα πινελάκι μαγειρικής τα μανιτάρια και τα αλείφουμε εσωτερικά με λίγο επιπλέον τριμμένο σκόρδο ή τα πασπαλίζουμε με σκόνη σκόρδου.
Σε ένα ταψί στρωμένο με λαδόκολλα τοποθετούμε τα μανιτάρια και τα γεμίζουμε με το μίγμα που σοτάραμε.
Βάζουμε το ταψί στο φούρνο με θερμοκρασία 180 ℃ για 10 - 15 λεπτά.
Tips:
Η συνταγή αυτή είναι χορτοφαγική. Αν κάποιος επιθυμεί μπορεί να προσθέσει και προϊόντα ζωικής παραγωγής στο μίγμα (τυριά, αλλαντικά κ.λ.π.)._
1 Κουταλάκι του γλυκού πιπερόριζα φρέσκια ή σε σκόνη
1 Φύλλο δάφνης (το προσθέτουμε στο φαγητό 10 λεπτά πριν το τέλος του μαγειρέματος)
Χυμό από μισό λεμόνι
Αλάτι & λεμονοπίπερο
1/2 ποτήρι λάδι
1/2 Ποτήρι λευκό ξηρό κρασί
Υλικά Για τον πουρέ:
4 Μέτριες πατάτες βρασμένες σε κοματάκια
1/2 Ποτήρι γάλα
Λίγο μοσχοκάρυδο τριμμένο
1 κουταλάκι βούτυρο λιωμένο ή 1 κουταλιά λάδι
Αλάτι & πιπέρι
Εκτέλεση για το κρέας:
Σε ένα μεγάλο τηγάνι προσθέτουμε 2-3 κουταλιές της σούπας λάδι
Ανάβουμε την εστία και όταν ζεσταθεί αρκερτά προσθέτουμε το κρέας σοτάροντάς το απ' όλες τις πλευρές.
Σβήνουμε με το κρασί
Σε ένα τηγανάκι προσθέτουμε 2 κουταλιές της σούπας λάδι, το ζεσταίνουμε στην εστία και προσθέτουμε κατά σειρά το κρεμμύδι, το σκόρδο, το καρότο και τα μπαχαρικά.
Τα σοτάρουμε ελαφρώς για 5 λεπτά
Σε μία κατσαρόλα τοποθετούμε τα σοταρισμένα υλικά μας, προσθέτουμε το λάδι και τα σκεπάζουμε με νερό.
Αφήνουμε το φαγητό να βράσει μέχρι να μαλακώσει το κρέας.
10 λεπτά πριν από το τέλος του μαγειρέματος σε ένα ποτήρι προσθέτουμε λίγο νερό και την μουστάρδα ανακατεύοντας τα καλά.
Ρίχνουμε στο ποτήρι και τον χυμό λεμονιού.
Αδειάζουμε το μείγμα στην κατσαρόλα, ρίχνουμε και το φύλλο δάφνης συνεχίζοντας το βράσιμο.
Εκτέλεση για τον πουρέ:
Ανακατεύουμε την πατάτα με τα υπόλοιπα υλικά για τον πουρέ σε ηλεκτρικό κόπτη για την πολτοποίηση.
Tips:
Σε περίπτωση που θέλουμε την σάλτσα του φαγητού μας πιο δεμένη, προσθέτουμε προς το τέλος του βρασμού 1 κουταλιά κορν φλάουρ.
Ελαιόλαδο (για το άλειμμα του ταψιού και των φύλλων)
Αλάτι & πιπέρι
Παρασκευή:
Τοποθετούμε μία κατσαρόλα σε αναμμένη εστία με 4 κουταλιές λάδι και ρίχνουμε μέσα τα πράσα, το κρεμμύδι, τα κρεμμυδάκια και τον άνηθο, αλάτι (όχι πολύ γιατί θα βάλουμε αργότερα και το τυρί φέτα) και πιπέρι.
Τα σοτάρουμε μέχρι να εξατμιστεί το ζουμί τους και να μαλακώσουν.
Όταν είναι έτοιμο βγάζουμε την κατσαρόλα με το σοταρισμένο μείγμα από την εστία.
Όταν κρυώσει προσθέτουμε το αυγό και το τυρί ανακατεύοντας τα να αναμιχθούν όλα μαζί καλά.
Σε ένα ταψί αλείφουμε με πινέλο κουζίνας τον πάτο του και απλώνουμε το ένα από τα φύλλα μας.
Αδειάζουμε το σοταρισμένο μίγμα λαχανικών επάνω στο φύλλο
Σκεπάζουμε με το δεύτερο φύλλο το μείγμα μας.
Με ένα δεύτερο αυγό ελαφρώς χτυπημένο αλείφουμε τις άκρες των δύο φύλλων και τα τις τυλίγουμε προς τα μέσα (όπως δείχνει η φωτογραφία).
Λαδώνουμε με το πινέλο της κουζίνας την επιφάνεια του φύλλου και αν θέλουμε πάλι με το πινέλο την αλείφουμε και με αυγό.
Κόβουμε την πίτα σε μερίδες με το ανάλογο μαγειρικό εργαλείο, νοτισμένο με λίγο λαδάκι για να μην χαλάσουμε τα φύλλα και την πίτα (όπως δείχνει η φωτογραφία).
Σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 ℃ τοποθετούμε το ταψί επάνω στη σχάρα και στη χαμηλή ράγα του φούρνου ούτως ώστε να ψηθεί καλά και το κάτω φύλλο της πίτας.
Όταν το φύλλο της πίτας πάρει ένα σκούρο χρυσό χρώμα είναι έτοιμη (θέλει περίπου 70 με 100 λεπτά της ώρας ψήσιμο, ανάλογα με τον κάθε φούρνο)
Όταν ψηθεί την βγάζζουμε από τον φούρνο και εφόσον ραντίσουμνε την επιφάνειά της με λίγο νερό την σκεπάζουμε με μία πετσέτα μέχρι να κρυώσει).
tips:
Για νηστίσιμη πρασόπιτα δεν προσθέτουμε αυγό και τυρί
Πλούσιο φαγητό σε φυτικές ίνες, βιταμίνες, μέταλλα αλλά και πολύ νόστιμο
Υλικά για τις πιπεριές
6 Πιπεριές (κόκκινες, κίτρινες και πράσινες) καθαρισμένες και χοντροκομμένες
1/2 Κούπα κρεμμυδάκι φρέσκο ψιλοκομμένο
1 Φλυτζανάκι μαϊντανό ψιλοκομμένο
1 Σκελίδα σκόρδου κομμένη σε τρία κομματάκια
1 Ντομάτα τριμμένη στο χοντρό τρίφτη
1/2 Ποτήρι λάδι
Αλάτι & πιπέρι
Υλικά για το ρύζι:
1 Φλυτζάνι του τσαγιού ρύζι
1 Φλιτζανάκι κουκουναρόσπορο
Εκτέλεση για τις πιπεριές:
Τοποθετούμε σε αναμμένη εστία μία κατσαρόλα με 2 κουταλιές λάδι.
Προσθέτουμε τα υλικά μας εκτός από την ντομάτα και σοτάρουμε ελαφρά μέχρι να μαραθούν αλλά δεν τα τσιγαρίζουμε.
Ακολούθως ρίχνουμε την τριμμένη ντομάτα και προσθέτουμε νερό μέχρι να σκεπαστεί το φαγητό.
Το μαγειρεύουμε μέχρι να εξατμιστεί το πολύ νερό και να μαλακώσουν τα υλικά.
5 λεπτά πριν από το τέλος του μαγειρέματος προσθέτουμε το λάδι, αλάτι & πιπέρι
Εκτέλεση για το ρύζι:
Σε αναμμένη εστία τοποθετούμε μία κατσαρόλα με 2 κουταλιές λάδι και όταν ζεσταθεί ρίχνουμε τα κουκουνάρια σοτάροντάς τα μέχρι να πάρουν χρώμα.
Ακολούθως προσθέτουμε το ρύζι ανακατεύοντας όλα τα υλικά μαζί.
Σκεπάζουμε με νερό έως και τρία δάκτυλα πάνω από την επιφάνειά του και το βράζουμε σε χαμηλή θερμοκρασία ανακατεύοντας και προσέχοντας να μη μας κολλήσει.
Ο χρόνος βρασμού για το κάθε ρύζι αναγράφεται στο πακέτο συσκευασίας του.
Όταν είναι έτοιμο το σουρώνουμε και το σερβίρουμε με τις πιπεριές στο πιάτο.
Tips:
Μία ποσότητα από τις μαγειρεμένες πιπεριές μπορούμε να τις μαγειρέψουμε με χτυπημένα αυγά παρασκευάζοντας κατ' αυτό τον τρόπο μία ομελέτα.
Έτσι η συνταγή θα μας δώσει 2 φαγητά.
Στα υλικά με τις πιπεριές μπορούμε να προσθέσουμε: Μανιτάρια για ένα πιο πλούσιο και θρεπτικό φαγητό.
