ΟΙ ΕΞΕΧΟΝΤΕΣ ΑΡΧΑΙΟΙ ΑΘΗΝΑΙΟΙ

Ο Αισχύλος (524 - 456 π.Χ.). Τραγικός ποιητής, έργα του: "Πέρσες", «Προμηθεύς Δεσμώτης», «Επτά επί Θήβας». Γεννήθηκε στην Ελευσίνα και απεβίωσε ετών 69 στη Γέλα της Ιταλίας 


 

 

Αναξαγόρας (510 - 428 π.Χ.).  Σπουδαίος αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος και αστρονόμος. Γεννήθηκε στις Κλαζομενές της Ιωνίας και κατήγετο από αριστοκρατικό γένος.  Σπουδάσας εν Αθήναις, υπήρξε δημότης Αθηναίων επί τριακονταετίας  Απεβίωσε στη Λάμψακο ετών 72, εξόριστος.

Αλκιβιάδης (450 - 404 π.Χ.). Αθηναίος πολιτικός, ρήτορας και στρατηγός καταγόμενος από αριστοκρατική οικογένεια. Δολοφονήθηκε στη Φρυγία, εξόριστος.


 

«Ακάματος φύσει Θεού γέννησις• εξ αυτού γαρ ο αυτός ουσιούται Λόγος»

ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ - ΜΟΝΗ ΒΑΤΟΠΕΔΙΟΥ

 

Αριστείδης (530 – 468 π.Χ.). Αθηναίος πολιτικός και στρατηγός. Απεβίωσε  πένης στην εξορία.

Αριστοφάνης (444 – 385 π.Χ). Ο εξ Αθηνών σατιρικός ποιητής, δημιουργός Θεατρικών έργων (Λυσιστράτη, Βάτραχοι, Νεφέλες). Απεβίωσε  ετών 63, πένης στην εξορία.

 

Δημοσθένης (384 – 322 π.Χ.). Αθηναίος ρήτορας και πολιτικός. Απεβίωσε με δηλητήριο. 


 

Ευριπίδης (480 – 406 π.Χ.). Τραγικός ποιητής εκ Σαλαμίνος και διδάσκαλος του αττικού δράματος (έργα του: Μήδεια, Βάκχαι, Ιππόλυτος). Απεβίωσε  ετών 77 στην Μακεδονία, εξόριστος.


 

 Ηρόδοτος (5^ος αιώνας π.Χ.). Εξ Αλικαρνασού, περιηγητής, γεωγράφος και επιστημονικός θεμελιωτής της ιστορίας.  Απεβίωσε ετών 79, εις τους Θούριους, εξόριστος. 

Θεμιστοκλής (524 – 459 π.Χ.). Αθηναίος δημότης και αρχηγός της δημοκρατικής παράταξης στην κλασικλη Αθήνα. Μετείχε στη Ναυμαχία του Αρτεμισίου (480 π.Χ.) και στη Μάχη του Μαραθώνα (490 π.Χ.).  Απεβίωσε στην Μαγνησία του Μαιάνδρου, εξόριστος.


 

ΘΟΥΚΙΔΙΔΗΣ - ΜΟΝΗ ΜΕΓΑΛΟΥ ΜΕΤΕΩΡΟΥ

Θουκυδίδης (460 – 395 π.Χ.). Γεννηθείς στον Άλιμο, αρχαίος Έλληνας ιστορικός και συγγραφεύς του «Πελοποννησιακού Πολέμου». Απεβίωσε εν Αθήναις. Εξόριστος.

Ικτίνος (5^ος αιώνας π.Χ.). Μέγας αρχιτέκτων. Μαζί με τον Καλλικράτη κατασκεύασαν τον Παρθενώνα την εποχή του «Χρυσού Αιώνα του Περικλεούς» (Παρθενών, Ναός Επικούρειου Απόλλωνος). Απεβίωσε εν Αθήναις.

 

Ισοκράτης(436 – 338 π.Χ.). Δημότης Αθηναίων και εις εκ των 10 Αττικών ρητόρων. Απεβίωσε εν Αθήναις, ετών 99.

 

Περικλής (494 – 429 π.Χ.). Γεννηθείς εις Χολαργόν, Αρχαίος Έλληνας στρατηγός, ρήτορας και πολιτικός γνωστός από τον ομώνυμο «Χρυσούν Αιώνα». Απεβίωσε ένα Αθήναις και  παραιτήθηκε των αξιωμάτων του λόγω κατηγοριών.


 

ΠΛΑΤΩΝ - ΜΟΝΗ ΜΕΓΑΛΟΥ ΜΕΤΕΩΡΟΥ

 

Πλάτων (427 – 347 π. Χ.). Δημότης Αθηναίων, φιλόσοφος, μαθητής του Σωκράτους και διδάσκαλος του Αριστοτέλους. Έργα του: «Πολιτεία του Πλάτωνος», «Συμπόσιο», «Αλληγορία του Σπηλαίου». Απεβίωσε εν Αθήναις ετών 80, πένης.
 

 

ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ - ΜΕΓΑΛΟ ΜΕΤΕΩΡΟ

 

Πυθαγόρας ο Σάμιος (580 – 496 π. Χ.).  Γεννηθείς εις Σάμο, Θεωριτικός της μουσικής, γεωμέτρης, φιλόσοφος και μαθηματικός. Απεβίωσε εις Μεταπόντιον ετών 70 από ασιτία, θέλοντας να διαφύγει τους διώκτες του στο ιερό των Μουσών και παραμένοντας εκεί για σαράντα ημέρες δίχως τροφή.

 

Έστι Θεός άναρχος. Απλούς τη φύσει・ ός ουρανόν έτευξεν Άμα και χθόνα»

ΣΟΦΟΚΛΗΣ - ΜΟΝΗ ΒΑΤΟΠΕΔΙΟΥ
 

Σοφοκλής με το προσωνύμιο Δεξίων (496 – 406 π. Χ.). Γεννηθείς στον Ίππιο  Κολωνό των Αθηνών από εύπορους γονείς ( ο πατέρας του Σοφίλλος είχε εργοστάσιο μαχαιροποιίας). Έλληνας τραγικός ποιητής της κλασικής εποχής. Έγραψε 123 τραγωδίες από τις οποίες έχουν διασωθεί μόνον οι 7 («Αντιγόνη, «Ηλέκτρα», «Οιδίπους Τύραννος», «, «Αίας», «Φιλοκτήτης». «Οιδίπους επί Κολωνώ»). Απεβίωσε εν Αθήναις.

ΣΩΚΡΑΤΗΣ - ΜΟΝΗ ΜΕΓΑΛΟΥ ΜΕΤΕΩΡΟΥ

 Σωκράτης (469 – 399 π. Χ.). Αρχαίος Έλληνας Φιλόσοφος γεννηθείς εις Αλωπεκήν, σύζυγός του η Ξανθίππη. Το 422 π. Χ. στη μάχη της Αμφίπολης έσωσε τη ζωή του Αλκιβιάδη. Συνήθως εν αντιθέσει με τους σοφιστές δεν έπαιρνε χρήματα από τους μαθητές του και απέφευγε να πολιτεύεται προς ίδιον ώφελος.  Μετά από δίκη κατεδικάσθει εις θάνατον. Οι δικαστές για να τον προστατέψουν από τον θάνατο του είπαν να πάει μόνος του στη φυλακή (χωρίς συνοδεία δεσμοφυλάκων) ελπίζοντες ότι ο Σωκράτης θα δραπετεύσει. Παρ’ όλη την ελευθερία κινήσεων που του επετράπη από τους δικαστές ο Σωκράτης μη γνωρίζοντας που είναι τα κρατητήρια και ρωτώντας τους περαστικούς έφτασε στη φυλακή και παρεδόθη αυτοπροσώπως στους υπαλλήλους της. Οι μαθητές του μία νύχτα επεχείρησαν να τον διασώσουν από τα δεσμά, αλλά αυτός αρνήθηκε την βοήθεια τους τηρώντας την απόφαση της πολιτείας . Εθανατώθει  ετών 71, πίνοντας  το κώνειο που του προσέφερε ο εκτελεστής της δικαστικής απόφασης.
Είχε πει πολλά γνωμικά και ένα εξ αυτών αφορά τον έγγαμο βίο. Προτρέπει λοιπόν: «Να παντρευτείς και εάν η γυναίκα σου είναι καλή θα ζήσεις βίον ευτυχή, εάν η γυναίκα σου είναι «ανάποδη» θα γίνεις φιλόσοφος. 

Η Ξανθίππη  δεν ήταν μία στριμμένη γυναίκα  όπως την παρουσιάζουν μερικοί αλλά μία ευσυνείδητη σύζυγος, νοικοκυρά και μητέρα  που αγωνιζόταν από πρωίας μέχρι νυκτός για το σπίτι της και τα τέκνα της.
Φιλοσοφούσε τη ζωή ίσως όχι ρητορικά, αλλά σίγουρα εμπράκτως μέσα από τις πράξεις και τα έργα της.
Θα ήταν μεγάλος ο πόνος της όταν συνέλαβαν τον Σωκράτη και ακολούθως τον δηλητηρίασαν.
Εκτός του ότι έχασε τον σύντροφο της, επωμίστηκε και όλα τα βάρη του σπιτιού μόνη της πλέον.

Ο δε Σωκράτης, που τον έχανες, που τον εύρισκες πάντα με τους μαθητές του και τη ρητορική του. Έτσι παραμελούσε τα καθήκοντα του οίκου του.

Η Ξανθίππη δεν τον άφηνε σε χλωρό κλαρί και πάντοτε με φωνές τον προέτρεπε να την βοηθάει.

Μία μέρα η Ξανθίππη νευριασμένη με την όλη κατάσταση κατακεραυνώνει τον Σωκράτη με φωνές και στο τέλος τον μπουγελώνει με ένα κουβά νερό. Οπότε ο Σωκράτης μετά το συμβάν λέει:  «Η Ξανθίππη ενεργεί όπως  ο Δίας, πρώτα ρίχνει τους κεραυνούς της και μετά την βροχή».
 

 Φειδίας (480 – 430 π. Χ.). Αθηναίος πολίτης, μέγας γλύπτης, ζωγράφος και αρχιτέκτονας του 5^ου αι. π. Χ. Ήτο το δεξί χέρι του Περικλή για την κατασκευή του Παρθενώνος  και γενικότερα της Ακροπόλεως. Φιλοτέχνησε τα Γλυπτά (και όχι μάρμαρα) του Παρθενώνα, το Χρυσελεφάντινο Άγαλμα της Αθηνάς», εκόσμησε τις μετώπες του Παρθενώνα με ανάγλυφες παραστάσεις και δημιούργησε πολλά άλλα μεγάλα έργα. Στην Ολυμπία δημιούργησε το αποκορύφωμα της μεγάλης του τέχνης, το «Χρυσελεφάντινο άγαλμα του Διός».

Με την άνθηση του Βυζαντίου οι Δυτικοί κυβερνήτες της αυτοκρατορίας κατέστρεφαν ότι έβρισκαν μπροστά τους σπάζοντας κάθε έργο τέχνης και αφαιρώντας ότι πολύτιμο υπήρχε επάνω τους. Ήταν η πρώτη ολοκληρωτική επιδρομή των βαρβάρων ενάντια σε έναν πολιτισμό που όμοιός και ισότιμός του δεν θα υπάρξει ποτέ. Αποκορύφωμα αυτής της ολικής συμφοράς ήταν η καταστροφή της Ιωνίας, η πυρπόληση της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας, η καταστροφή των κειμένων της Ελληνικής γραμματείας (μαθηματικά, φιλοσοφία, ιατρική, ιστορία, αστροφυσική) και άλλα πολλά «διαμάντια» του Πνεύματος και της Τέχνης που ποτέ  δεν θα μάθουμε.

267 μ.Χ. Οι Έρουροι καίνε τον Παρθενώνα
438 μ.Χ. Οι Χριστιανοί καταστρέφουν τα γυμνά γλυπτά
1687 μ.Χ. Οι Βενετοί βομβαρδίζουν τους εντός Παρθενώνος Οθωμανούς
1802 μ.Χ. Ο λόρδος Έλγιν, από τη Βρετανία αφαιρεί 75 γλυπτά  
 

Οι ίδιοι άνθρωποι που εδίωξαν τον Χριστιανισμό επί Ρωμαϊκής εποχής και σκότωναν αθώους ανθρώπους στις αρένες διασκεδάζοντας, αυτοί οι ίδιοι με την μορφή της νέας κατ΄ αυτούς θρησκείας τάχα μου, τάχα μου, έκαναν επιδρομές στην Ελληνική επικράτεια σφάζοντας και λεηλατώντας έναν λαό φιλήσυχο και πολιτισμένο ο οποίος προανέφερε για τον Χριστό 700, 800 έτη πριν αυτοί οι μισάνθρωποι φορέσουν τις πορφυρές χλαμύδες τους και φέρουν τον Μεσαίωνα στην δύστυχη Ευρώπη,  ασχημονούντες με τα έργα και τις πράξεις τους κατά των λόγων του Χριστού και πράττοντας τα άκρως αντίθετα.
Αιώνες πριν να έρθουν αυτοί οι βάρβαροι στην Ελλάδα ήρθαν οι ίδιοι οι Απόστολοι όπως ο Παύλος και κατήχησαν τους ανθρώπους την Πίστη μη προτρέποντάς τους στη δημιουργία μίας φανατικής θρησκείας. Οι δε Έλληνες τους υποδέχθηκαν και τους άκουσαν χωρίς να διώξουν τα μέλη της νέας Πίστης.
Και στην Ελλάδα μας είχαμε τους κατά τόπους άρχοντες οι οποίοι κρατούσαν την περιοχή τους εν πλήρη αρμονία σεβόμενοι τα πιστεύω του κάθε πολίτη είτε Εθνικός λεγόταν, είτε Χριστιανός, είτε οτιδήποτε άλλο. Το δε Βυζάντιο υπήρχε από τον Βασιλέα των Μεγάρων Βύζαντα (ο οποίος και το δημιούργησε). Τόσους αιώνες ήτο το στολίδι μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Μια χαρά το διοικούσαμε, γιατί ήρθατε εσείς από τις πατρίδες σας? Τι δουλειά είχατε στην περιοχή μας? Δεν σας έφταναν τόσες χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα?

Και εκκλησίες έγιναν σε κάθε πόλη χωρίς να ανοίξει ρουθούνι, χωρίς να καταστραφεί τίποτα και οι κάτοικοι ζούσαν αρμονικά σεβόμενοι ο ένας τον βίο του άλλου. Οι Απόστολοι εάν ήθελαν δεν θα έφερναν την καταστροφή στους Έλληνες εγκαθιδρύοντας μία κοσμική θρησκεία? Την αφεντιά τους περίμεναν να το πράξουν και να χυθεί αίμα?  να καταστραφεί ένας λαός?

Οι Πνευματικοί Φάροι των πόλεων στην Αθήνα του χθές και του σήμερα

Σε πείσμα των καιρών οι μικροί αυτοί πνευματικοί προορισμοί στέκονται μέσα στην χαώδη Αθήνα κόντρα στις καινοτόμες κουλτούρες του «πολιτισμού» μας.

Όπως αυτό το παρεκκλήσιο.

 

Αλλά και αυτή η μικρή εκκλησία.

 

Πέρασαν πολέμους, σεισμούς, πολιτικές ανακατατάξεις, προστάτεψαν πατριώτες από τον εχθρό, σίτισαν πεινασμένους σε δύσκολους καιρούς, «έφαγαν» σκόνη από τις ανεγειρόμενες οικοδομές της περιοχής τους, αλλοιώθηκαν οι τοίχοι τους από την φθορά του χρόνου, αλλά να 'τοι πάλι ανανεωμένοι και έτοιμοι, για να διανύσουν έναν ακόμη  ακατάστατο και με μέλλον αβέβαιο αιώνα.

by Vasileios

Πηγή: https://epitou8ematos.blogspot.gr/

Η "ΜΥΣΤΙΚΗ ΛΑΜΨΗ" ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΪΚΗΣ ΝΥΧΤΑΣ

Με το ακοίμητο Λαμπρό του βλέμμα ο Ιερός Βράχος φωτίζει την επί αιώνες αγαπημένη του θυγατέρα Πλάκα κρατώντας την στις αγκάλες του.

 

Μεγάλη η κληρονομιά του κάλους της παρμένη από τον Πατέρα της και τη Μητέρα της Ελλάδα.

Γεμάτη κοσμήματα που λαμπυρίζουν μες τη Αθηναϊκή Νύχτα.

 

Τα σοκάκια της παραδόξως δεν κουράζουν τον διαβάτη αλλ' αντιθέτως γεμίζουν την ψυχή και το σώμα του με την αύρα της που  εκπέμπει ακατάπαυστα μες τους αιώνες.

 

Και οι Αέριδες «μεταλαμπαδεύουν» από τον Ιερό Βράχο στα στενά της Πνοή τε και Φως....

 

.....με τρόπο ακατανόητο και Μυστικό!

 

Πολλοί βάρβαροι ασέλγησαν επί αιώνες στο Σώμα σου Ακρόπολη, αλλά χάθηκαν στα σκοτάδια τους και την ασχήμια τους μη μπορώντας να γευθούν το Άφθιτον Κλέος σου.

Και επιστρέφουν σαν επισκέπτες πλέον μήπως από τη Λάμψη σου γευτούν ολίγα ψιχία Πνεύματος.

΄

Φωτογραφίες & άρθρο: bill 

Πηγή: https://epitou8ematos.blogspot.gr/ 

 

 

 

 

Κέντρο Μελέτης Χορού Ισιδώρας & Ραϋμόνδου Ντάνκαν

Το Κέντρο Μελέτης Χορού Ισιδώρας & Ραϋμόνδου Ντάνκαν ιδρύθηκε το 1980 από το Δήμο Βύρωνα και βρίσκεται στον Βύρωνα, στο λόφο της Αύρας.
Στεγάζεται σε ένα ανεκτίμητης ιστορικής αξίας και αρχιτεκτονικής ιδιαιτερότητας κτίριο, το οποίο σχεδιάστηκε και κτίστηκε το 1903 από τον Ραϋμόνδο Ντάνκαν, αδελφό της Ισιδώρας Ντάνκαν.
Η θέση επιλέχθηκε από την Ισιδώρα και τον Ραϋμόνδο για την υπέροχη θέα στον Σαρωνικό κόλπο και τον λόφο της Ακρόπολης και τον Παρθενώνα, το μνημείο που τους ενέπνεε στις μελέτες τους για την κίνηση και την αρμονία.
Κατοικήθηκε από τον Ραϋμόνδο και την γυναίκα του Πηνελόπη Σικελιανού και υπήρξε στέκι πολλών πνευματικών μορφών της εποχής  (Σικελιανός, Φιλαδελφέας, Χριστομάνος…).
Σχεδιασμένος σύμφωνα με τα πρότυπα του Ανακτόρου του Αγαμέμνονα στις Μυκήνες, πρόκειται για έναν από τους ελάχιστους διεθνώς χώρους που έχουν χτιστεί ειδικά για το χορό και, 110 χρόνια μετά, συνεχίζουν να στεγάζουν τον  χορό.
Το κτίριο αποτυπώνει το ουτοπικό όραμα των Ντάνκαν για έναν χώρο, όπου ο χορός θα βρισκόταν σε μία διαρκή, ρευστή σχέση με την καθημερινότητα.
Αυτό το πρώτο Σπίτι του Χορού, έχοντας διανύσει την εκατόχρονη ιστορία του σύγχρονου χορού, βρίσκεται στη  βάση του σημερινού Κέντρου Mελέτης Χορού Ντάνκαν.

Το 1980, ο Δήμος Βύρωνα, μετά από αίτημα διεθνών οργανισμών για το χορό και τιμώντας το έργο και την προσφορά της Ισιδώρας Ντάνκαν, ανέλαβε την ανακατασκευή του κτηρίου, οι εργασίες του οποίου ολοκληρώθηκαν το 1992,και το αφιέρωσε και πάλι στην τέχνη του χορού.
Έχει χαρακτηριστεί ως νεότερο μνημείο από το Υπουργείο Πολιτισμού.

Πηγή: http://www.duncandancecenter.org/%cf%80%ce%bf%ce%b9%ce%bf%ce%af-%ce%b5%ce%af%ce%bc%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b5/%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%bf%cf%81%ce%b9%ce%ba%cf%8c/

"ΙΖΟΛΑ" - Έργα και Ημέρες

 

Ένα εργοστάσιο με έδρα της στο ιδιόκτητο κτίριο στις Τζιτζιφιές του Δήμου Καλλιθέας..
Μία μεγάλη εταιρεία ηλεκτρικών οικιακών συσκευών που μεσουράνησε στην Ελληνική και όχι μόνον αγορά από την 10ετία του '50 έως και  το 1977. Ήτο δε τόσο άριστης ποιότητος οι ηλεκτρικές της συσκευές κατασκευαστικά εφόσον ακόμη και στις μέρες μας  ορισμένες από αυτές λειτουργούν.
Πόσοι από τις προηγούμενες γενιές δεν έχουν πιεί παγωμένο νεράκι από τα ψυγείο της, δεν έχουν ψήσει φαγητό στις κουζίνες της, δεν έχουν ζεστάνει νερό στους θερμοσίφωνες της, δεν έχουν παρακολουθήσει εκπομπές από τις τηλεοράσεις της!!!
Η επιχείρηση μεγαλούργησε στην αγορά από τον ιδιοκτήτη της Παναγιώτη Δράκο από τη 10ετία του '50 έως και το 1963. Τη διεύθυνση της επιχείρησης ακολούθως ανέλαβε ο υιός του  Γεώργιος Δράκος.
Επηρεαζόμενη από εξωτερικούς οικονομικούς παράγοντες (η κρίση στα πετρελαϊκά) αναγκάστηκε να δημιουργήσει με την "ΕΣΚΙΜΟ" μία νέα εταιρία με την ονομασία "ΕΛΙΝΤΑ" η οποία εταιρία εισήγαγε ηλεκτρικές οικιακές συσκευές από το εξωτερικό. Το αγοραστικό κοινό στην Ελλάδα δεν είδε μα καλό μάτι αυτή την αλλαγή, εφόσον είχε στο παρελθόν εμπιστευθεί τις οικιακές ηλεκτρικές συσκευές της "ΙΖΟΛΑ" και της "ΕΣΚΙΜΟ".
Αυτό το γεγονός είχε ως αποτέλεσμα την πτώχευση της νέας επιχείρησης το 1991 και την δια παντός διακοπή της λειτουργίας της.
Στην Ασία σήμερα συσκευές με το λογότυπο "Izola Crown" παράγει με επιτυχία οικιακές ηλεκτρικές συσκευές προσελκύοντας αγοραστικά το καταναλωτικό κοινό.
Επίσης στην Πολωνία εταιρία οικιακών ηλεκτρικών συσκευών έχει σε δεσπόζουσα θέση το λογότυπο "ΙΖΟΛΑ" και εισάγονται από εκεί στη χώρα μας ηλεκτρικές κουζίνες σύγχρονης τεχνολογίας.
Επί των ημερών μας και στο χώρο που έδρευε το πάλαι ποτε εργοστάσιο της "ΙΖΟΛΑ" δεσπόζει συντηρημένο μόνον το φουγάρο του εργοστασίου με το λογότυπο της.
Στη θέση του έχει κτιστεί υπεραγορά τροφίμων και πέριξ αυτής υπάρχει ένα νέο άλσος.
Πηγή: https://epitou8ematos.blogspot.gr/

Η Ιαματική ‘’Λίμνη Βουλιαγμένης’’ στην Αττική.

Εξερχόμενοι από τον Δήμο της Βουλιαγμένης και κατευθυνόμενοι προς Βάρκιζα συναντάμε αριστερά μας τη Λίμνη και δεξιά τον όρμο της Βουλιαγμένης.

Την επισκέπτονταν και την επισκέπτονται οι Αθηναίοι για την αναψυχή τους ή και για την βελτίωση ορισμένων δερματικών και  γενικότερα  παθήσεων του οργανισμού τους.

Γνωστή για τα ιαματικά της νερά τα οποία περιέχουν θειούχες ενώσεις  καθώς επίσης ποικίλα ιχνοστοιχεία και μέταλλα «αποθηκεμένα» στον λασπώδη πυθμένα της.

Ο χώρος της Λίμνης παρέχει στους επισκέπτες της ξαπλώστρες ,  ομπρέλες  για τη χαλάρωση σώματός τε και ψυχής. Ο ναυαγοσώστης είναι πάντα στην διάθεση των κολυμβητών σε περίπτωση ανάγκης καθώς και ο γιατρός. Ο  χώρος στάθμευσης είναι διαθέσιμος για τους επισκέπτες καθώς και ο  παιδότοπος, τα αποδυτήρια, τα ντους με ζεστό νερό, η κατάλληλη πρόσβαση σε ΑΜΕΑ, WC,  Wi – Fi και Lockers.

Η θερμοκρασία των υδάτων της κυμαίνεται (αναλόγως της εποχής)  από 22,  24  έως και  29 βαθμούς κελσίου.

Περιβάλλεται αμφιθεατρικά από ένα τεράστιο βράχο καθ’ ύψος και πλάτος (αναπόσπαστο κομμάτι του Υμηττού) του οποίου η κοιλότητα του ατενίζει τον θαλάσσιο όρμο της  Βουλιαγμένης.

Στην αρχική της μορφή η λίμνη καλύπτετο από την οροφή μεγάλου σπηλαίου το οποίο με τις διαβρώσεις από τα θερμά ύδατα, τις σεισμικές δονήσεις αλλά και την κίνηση των  τεκτονικών πλακών υποχώρησε (βούλιαξε) προ 20  περίπου αιώνων . Από αυτό το γεωλογικό συμβάν έλαβε και η Λίμνη την προσωνυμία της  «Βουλιαγμένη».

Τα νερά της ανακυκλώνονται επί 24ώρου βάσεως και επικοινωνούν με τον θαλάσσιο όρμο του ομώνυμου Δήμου.

Την υδάτινη τροφοδοσία της Λίμνης ενισχύει μία πηγή γλυκού νερού που ευρίσκεται υπό του πυθμένος  της, έτσι και με την πρόσμιξη των θαλασσίων υδάτων το νερό της είναι υφάλμυρο.

Πολύπλοκες και αχανείς οι υπό της Λίμνης υδάτινες στοές στις οποίες κινδυνεύει  να χαθεί ακόμη και ένας έμπειρος γεωλόγος.

Έως τώρα έχουν ανακαλυφθεί 14 υπόγειες στοές που περιβάλλουν τη Λίμνη καθώς  επίσης και η μεγαλύτερη στον κόσμο με μήκος 800 μέτρων.
Σε γενικές γραμμές ο υπόγειος υδάτινος όγκος που εκτείνεται πέριξ της Λίμνης αλλά κάτωθεν του ομώνυμου Δήμου πιθανόν να καλύπτει τα 3 τετραγωνικά χιλιόμετρα.

Η πανίδα και η χλωρίδα στον πυθμένα της είναι αρκετά πλούσια. Στον αμμώδη βυθό της αναπτύσσεται ένα είδος φίκους , σπόγγοι και μαλάκια.

Η μοναδική στον κόσμο ανεμώνη Paranemonia vouliagmeniensis ευρίσκεται μόνον στα νερά αυτής της Λίμνης.

Υπάρχουν και άλλα είδη ασπόνδυλων στον βυθό της τα οποία φιλτράρουν τα ύδατα από παθογόνους μικροοργανισμούς και μικρόβια.

Όταν ο κολυμβητής εισέρχεται στα ρηχά νερά της οι πρώτοι που τον υποδέχονται είναι τα μικρά ψαράκια της Λίμνης   σκούρου χρώματος. Αν σταθείς ακίνητος σε ένα σημείο προσεγγίζουν επιλεκτικά το δέρμα σου και αρχίζουν ένα καθαρισμό άνευ προηγουμένου με την τεχνική της απολέπισης. Σε γαργαλάνε βέβαια σε κάποια σημεία όπως στις φτέρνες αλλά τουλάχιστον το σέρβις γίνεται με χαμόγελα και διάθεση καλή. Τα νεκρά κύτταρα του δέρματος εξαφανίζονται και τα ψαράκια αποχωρούν χορτάτα. Το συμπαθές ψαράκι φέρει την επιστημονική ονομασία Garra rufa.

Στις άνετες ξαπλώστρες μπορείς να παραγγείλεις  καφέ, αναψυκτικό ή και ένα ελαφρύ γεύμα. Οι παραγγελίες  και το σερβίρισμα εκτελούνται από  το εξειδικευμένο προσωπικό.

Υπάρχει και το  εισιτήριο εισόδου βεβαίως, βεβαίως το οποίο με τις τόσες παροχές κατά την παραμονή του επισκέπτη στη Λίμνη αξίζει τα ολίγα χρήματά του.

Τις βραδινές ώρες λειτουργεί καφεστιατόριο μετά μουσικής, η δε δρόσος στο περιβάλλον είναι ευχάριστη και οφείλεται στο μικροκλίμα της Λίμνης.

Ένα καλοκαιρινό μπουφανάκι μαζί σας  κατά τις βραδινές ώρες θα ήταν καλή επιλογή κι αχρείαστο ας είναι.

Για τις ακριβείς ώρες λειτουργίας των υπηρεσιών της Λίμνης επικοινωνήστε τηλεφωνικώς ή επισκεφτείτε την ιστοσελίδα της.

Πηγή: https://epitou8ematos.blogspot.gr/

Τα Γαλλικά δίτροχα και τετράτροχα «έργα τέχνης», των 50s, 60s, 70s

 

Τα Γαλλικά όμορφα Velo solex των 10ετιών '40, 50, '60 με «καρφωμένη» τη μηχανή στη μπροστινή ρόδα και ήχο σαν το κελάϊδισμα μηχανικού πτηνού.

Στη Γαλλία το 1941 βγήκε το πρώτο VELOSOLEX με έμβολο κινητήρα στα 45cc.

Ακολούθησαν άλλες εννέα εκδόσεις του στη Γαλλία και τρεις στο εξωτερικό με έμβολο κινητήρα στα 49 cc.

Η μηχανή τους  για τις δύσκολες ανηφόρες είχε  υποβοήθηση  πεταλιών.

Ένα πραγματικό μοτοποδήλατο.
Στην Αθήνα μετέπειτα ( αλλά έως και σήμερα) τα προτιμούσαν (και τα προτιμούν) ορισμένοι μερακλήδες του είδους, όχι τόσο για τις μετακινήσεις τους όσο για την ομορφιά,  την πρωτοπορία κατασκευής και τη συλλεκτική τους αξία.
Το DCV των δύο τροχών σα να λέμε!!!
Σήμερα το συναντάμε στους δρόμους με  ηλεκτρικό κινητήρα 250W, αυτονομία 50km, τελική ταχύτητα 25 km/h και με αναδιπλούμενα πετάλια.

 

DCV είπα? Α!!! για να το δούμε και να θυμηθούμε

 

Το πρώτο μοντέλο ισχύος 2 ίππων με έμβολο κινητήρα στα 375 cc έκανε την εμφάνισή του στην Γαλλική πρώτα αγορά το 1948 προσφέροντας μία φθηνή λύση κυρίως για τα χαμηλά κοινωνικά στρώματα αλλά και για τους αγρότες της χώρας εφόσον με τις αναρτήσεις του διέσχιζε τους κακοτράχαλους αγροτικούς δρόμους χωρίς να σπάσει ούτε ένα αυγό.
Το τελευταίο μοντέλο έκανε την εμφάνιση του στη αγορά το 1990 και φορούσε κινητήρα με έμβολο 602 cc.
Κάμπριο οροφή και αερόψυκτος  κινητήρας.
Τον ίδιο κινητήρα τον «φορούσε» και το δικό μας PONY.

Αλλά μια που πήραμε φόρα στην κατηφόρα ας θυμηθούμε και την Γαλλική λιμουζίνα της Citroen "DS" (ο επονομαζόμενος "Βάτραχος").
Αρκετοί οι συλλέκτες και οι λάτρεις του.
Η πρώτη του παρουσία στην αγορά έγινε το 1955 φορώντας κινητήρα με έμβολο 1911 cc.
Το τελευταίο μοντέλο της σειράς βγήκε στην αγορά με κινητήρα 2347 cc έως και το 1975.
Πολλές προσωπικότητες  αλλά και απλούς ανθρώπους έχει «φιλοξενήσει» στο σαλόνι του.
Με τις καινοτόμες  υδροπνευματικές αναρτήσεις της ποτέ δεν ανατρεπόταν και σε περίπτωση κλαταρίσματος ταξίδευε με τρείς ρόδες και  οικονομικότερη ταχύτητα βεβαίως, βεβαίως έως ότου φτάσει στο κοντινότερο βουλκανιζατέρ προς επιδιόρθωση της σκασμένης σαμπρέλας.
Όταν έστριβαν οι ρόδες του την ίδια κλήση έπαιρνε και το ένα ζεύγος των μπροστινών φανών (σε ορισμένες εκδόσεις).
Το λεβιέ ταχυτήτων τον είχε στο τιμόνι φυσικά, όπως αρμόζει σε ένα αυτοκίνητο ανωτέρας καταγωγής.
Είπαμε, καινοτόμοι και πρωτοπόροι οι Γάλλοι μηχανικοί για την εποχή τους.
Πολλά τέτοια οχήματα συναντούσαμε στην Παλιά Αθήνα και όχι μόνο.
Για φαντάσου! Με όλη αυτή την Γαλλική μηχανοκίνητη αναδρομή μου ήρθαν στη σκέψη ο Ζακ Τατί κι ο Λουί Ντε Φινές οι οποίοι « φιλοξενούσαν»  στις ταινίες τους αυτά τα τροχοφόρα.
Βρε τι σου είναι αυτές οι αναμνήσεις των παλιών καλών καιρών!
Πηγή: https://epitou8ematos.blogspot.gr/

Η Βαρβάκειος Αγορά των Αθηνών - Έργα και ημέρες

 Video -  bill
 

Η Βαρβάκειος αγορά, όπως μαρτυρεί και το όνομά της είναι ευεργέτημα του Ιωάννου Βαρβάκη.
Η κατασκευή  της ξεκίνησε το 1878 και ολοκληρώθηκε το 1886. Από τότε "ταΐζει" τους Αθηναίους χωρίς διαλύματα.
Δεσπόζει επί της οδού Αθηνάς στο Κέντρο της Παλιάς Αθήνας.
Διοικητικά ανήκει στη Δημοτική αρχή.
Αποτελείται από δύο βασικά εμπορικά κλίτη.
 Στο μεν 1ο "φιλοξενεί" τους πάγκους των εμπόρων με προϊόντα κοκκίνου και λευκού κρέατος όπως πουλερικά, και κρέατα μόσχου.
Στο 2ο "φιλοξενεί την κεντρική ψαραγορά με κάθε είδους αλιεύσιμα αλλά και ιχθυοκαλλιέργειας προϊόντα.

Photo - bill
 

Επίσης προσφέρει στο αγοραστικό κοινό κάθε είδους από μαλάκια όπως χταπόδια, σουπιές, κ.λ.π.

Photo - bill

 

Οι  μερακλήδες του είδους μπορούν να βρουν στους πάγκους της ψαραγοράς διάφορα είδη

οστρακοειδών όπως στρείδια, μύδια, χτένια, πίνες, αχιβάδες, κυδώνια &&.

Photo  -bill

 

Δεν λείπουν βέβαια και πολλά είδη δεκάποδων αστακιδών όπως καραβίδες, γαρίδες και αστακοί.
Χρόνο και χρήμα αν έχεις η αγορά θα ικανοποιήσει πλήρως τα καταναλωτικά σου γούστα.
Στα πέριξ της Αγοράς στενά υπάρχουν καταστήματα με κάθε είδους εδέσματα όπως αλλαντικά, ξηρούς καρπούς, γλυκίσματα,  και κονσερβοποιημένα προϊόντα και ποτά.
Τα κάθε λογής προϊόντα είναι εγχώρια αλλά και εισαγόμενα.
Τα στέκια των ξενύχτηδων εκεί  είναι τα φαγάδικα με τον πατσά και τις ψαρόσουπες.
Όσο ερευνάς τον περιβάλλοντα χώρο της  θα ανακαλύπτεις περισσότερα καταστήματα και νέες γεύσεις.
Αλλά και κάθε είδους ανταλλακτικά, εργαλεία και πολλά άλλα αντικείμενα θα βρεις στα καταστήματα της οδού Αθηνάς και στα στενά της.
Η μυρωδιά στην περιοχή είναι χαρακτηριστική (αλλά όχι δυσάρεστη) προδίδοντας τα προς πώληση προϊόντα αλλά και την παλαιότητα της περιοχής.
Ουσιαστικά η επίσκεψη στο εμπορικό κέντρο της οδού Αθηνάς είναι ένας ευχάριστος περίπατος και μία εκ νέου γνωριμία της Παλιάς Αθήνας.
Πηγή: https://epitou8ematos.blogspot.gr/

Οι Πανηγύρεις των εορτών από το χθες έως και σήμερα

 Ανέκαθεν στον τόπο μας όταν τιμάται η εορτή ενός Αγίου, ο Ιερός Ναός που φέρει το όνομα του εκτός από τις λειτουργικές συνάξεις μαζεύει περιμετρικά και εμπόρους με την πραμάτεια τους.

Οι πάγκοι που στήνουν στους γύρω δρόμους γεμίζουν με κάθε λογής εμπορεύματα.

Η κίνηση των τροχοφόρων φυσικά διακόπτεται και οι δρόμοι μετατρέπονται σε πεζόδρομους.

Την τιμητική τους έχουν το μαλλί της γριάς, αλλά και οι λουκουμάδες τους οποίους ευκόλως  ανακαλύπτεις ακολουθώντας με τη μύτη σου τη μυρωδιά του λαδιού από το τηγάνισμα τους.

Να 'τανε μόνο αυτά? Και τι δεν βρίσκεις σ' αυτούς τους εμπορικούς πάγκους, από ρουχισμό, υποδήματα, κουζινικά, παιχνίδια, μουσικές, ταινίες του κινηματογράφου, εκκλησιαστικά είδη, διακοσμητικά, ηλεκτρονικά μηχανήματα, γλυκίσματα και πολλά, πολλά ακόμη.
Συναντάς δε εκτός από τους Έλληνες  και άλλους εμπόρους διαφόρων φυλών που δράττονται της ευκαιρίας να προωθήσουν τα εμπορεύματα τους στον κόσμο, «οι έμποροι των εθνών» θα λέγαμε χαριτολογώντας.
Ένας περίπατος σε αυτές τις αγορές δίνει χαρά σε μικρούς και μεγάλους.
Πανταχόθεν ακούγεται το σιγανό τραγούδι των γεννητριών οι οποίες τροφοδοτούν με ρεύμα τις λάμπες κάθε πάγκου.
Με λίγα λόγια, πάγκος χωρίς γεννήτρια δεν στέκεται στην αγορά.
Το στήσιμο της λυόμενης αγοράς αρχίζει από το προηγούμενο βράδυ της παραμονής και η διάλυση των πάγκων ξεκινά ανήμερα της εορτής αλλά μετά τις 24:00.
Τα ξημερώματα της επομένης ημέρας  δεν υπάρχει τίποτε που να θυμίζει όλη αυτή την πανήγυρη και η κίνηση των πέριξ οδών μπαίνει στους κανονικούς της ρυθμούς.
Αυτός είναι ο αγώνας δρόμου για τους μικροπωλητές της κοινωνίας μας.
Να είμαστε ευγενικοί και φιλικοί μαζί τους, καθώς και αυτοί με τη σειρά τους ανταποδίδουν τα δέοντα.
Πηγή: https://epitou8ematos.blogspot.gr/

Περί λαϊκῶν ἀγορῶν

 Τι ισχύει αλήθεια στις λαϊκές αγορές και τους πάγκους των μικροπωλητών; Για να κάνουμε μια προσπάθεια να συγκεντρώσουμε την νομοθεσία και το ιστορικό των μεταβολών της.

Η λειτουργία του αρχίζει από το έτος 1932 με την ίδρυση του Ταμείου Λαϊκών Αγορών (Ν. 5647/1932 ΦΕΚ 308 Α).                                                                                                                                      

Στη συνέχεια το έτος 1938 με τον Α.Ν. 1470/1938 (ΦΕΚ 42 Α) θεσμοθετήθηκε ο Οργανισμός του Ταμείου Λαϊκών Αγορών Αθηνών Πειραιώς και Περιχώρων ως Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου (Ν.Π.Δ.Δ.) υπό την εποπτεία του τότε Υφυπουργείου Αγορανομίας με αρμοδιότητα στην περιοχή τέως Δ/νσης Πρωτευούσης.                                                                                                              

Με την ίδια νομική μορφή δηλαδή ως Ν.Π.Δ.Δ. λειτουργεί μέχρι σήμερα έχει όμως μετονομασθεί σε ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΛΑΪΚΩΝ ΑΓΟΡΩΝ ΑΘΗΝΑΣ-ΠΕΙΡΑΙΑ(Ν. 3190/2003 άρθρο 6 παρ. 3 ΦΕΚ 249 Α ) και οι αρμοδιότητες του Οργανισμού εκτείνονται στην χωρική αρμοδιότητα της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αθήνας-Πειραιά.                                                                                                                      

Ο Οργανισμός Λαϊκών Αγορών Αθήνας-Πειραιά (Ο.Λ.Α.Α.Π.) είναι αυτοχρηματοδοτούμενος Οργανισμός με κοινωφελή χαρακτήρα και δεν επιβαρύνει τον Κρατικό Προϋπολογισμό.

 

Από της λειτουργίας του θεσμού στην περιοχή της τέως Δ/νσης Πρωτευούσης λειτουργούσαν 44 λαϊκές αγορές εβδομαδιαία, οι δε οργανικές θέσεις του Προσωπικού σύμφωνα με τον Α. Ν. 1470/38 ήταν 67.

Το έτος 1967 λειτουργούσαν 67 λαϊκές αγορές εβδομαδιαία

Το έτος 1974 λειτουργούσαν 82 λαϊκές αγορές εβδομαδιαία

          Το έτος 1980 λειτουργούσαν 112 λαϊκές αγορές εβδομαδιαία
          

          Το έτος 1995 λειτουργούσαν 167 λαϊκές αγορές εβδομαδιαία
          
           Το έτος 2004 λειτουργούν 180 λαϊκές αγορές εβδομαδιαία

Με την πάροδο των ετών παρατηρείται μια σταθερή προοδευτική αύξηση των λαϊκών αγορών δικαιοδοσίας του Οργανισμού (πρώην Ταμείου Λαϊκών Αγορών) συναρτώμενη με την πληθυσμιακή αύξηση του καταναλωτικού κοινού και με την παράλληλη αύξηση των θέσεων εργασίας των πωλητών (επαγγελματιών και παραγωγών) ο αριθμός των οποίων από ελάχιστος που ήταν στην αρχή σήμερα ανέρχεται περίπου στις 8000.

Η αύξηση αυτή τόσο των λαϊκών αγορών όσο και των προσερχομένων σε αυτές πωλητών οδήγησε και στη σταδιακή αύξηση του προσωπικού του Οργανισμού .Έτσι από 67 οργανικές θέσεις που ήταν στην αρχή (το έτος 1938) αυξήθηκαν σε 101 μέχρι το έτος 1987 και σε 147 με το Π.Δ. 489/87 (ΦΕΚ 226/ 23-12-1987 τεύχος πρώτο)

Οι επαγγελματίες πωλητές που πλαισιώνουν τις λαϊκές αγορές δικαιοδοσίας του Οργανισμού αυτασφαλίζονται μέσω αυτού στο Ι.Κ.Α. σύμφωνα με το Ν.Δ. 78/1973 (ΦΕΚ156Α/26-7-1973 ) και ο Οργανισμός υπέχει έναντι τούτων (των πωλητών ) τις κατά την κείμενη νομοθεσία ευθύνες εργοδότη. 

Οι επαγγελματίες πωλητές που πλαισιώνουν τις λαϊκές αγορές δικαιοδοσίας του Οργανισμού αυτασφαλίζονται μέσω αυτού στο Ι.Κ.Α. σύμφωνα με το Ν.Δ. 78/1973 (ΦΕΚ156Α/26-7-1973 ) και ο Οργανισμός υπέχει έναντι τούτων (των πωλητών ) τις κατά την κείμενη νομοθεσία ευθύνες εργοδότη

 

 Μεσολάβησαν μερικές ενδιάμεσες μεταβολές όπως αυτή του Ν. 2323/1995 (ΦΕΚ 145 Α) του οποίου τροποποίησις είναι ο ισχύων νόμος (Ν. 3190/2003 ΦΕΚ 249 Α )

Ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ποίον είναι το πνεύμα του θεσμού των λαϊκών αγορών;
Να βοηθηθούν οι παραγωγικές κυρίως δυνάμεις της χώρας (αγροτικαί, βιοτεχνικαί, οικοτεχνικαί κλπ) ώστε να μπορούν διαθέτοντας τα προϊόντα των απευθείας στην αγορά, χωρίς δηλαδή την διαμεσολάβησιν μεσαζόντων να ενισχύουν το εισόδημα των και ταυτοχρόνως να προωθούν την παραγωγή των.
Σε δεύτερο επίπεδο έρχεται η εξυπηρέτησις των μικροπωλητών οι οποίοι σε πολλές περιπτώσεις δεν έχουν τις οικονομικές δυνατότητες να ανοίξουν ένα κανονικό εμπορικό κατάστημα γιαυτό και υπάρχουν και κοινωνικά κριτήρια στα οποία όμως ισχύουν ποσοστώσεις. Τα κοινωνικά κριτήρια αφορούν αναπήρους, πολυτέκνους και κατ΄εξαίρεσιν Βορειοηπειρώτες και παλιννοστούντες Ποντίους εξ πρώην ΕΣΣΔ με συγκεκριμένο όμως σκοπό την πώληση των οικοσκευών των.

Σε καμία βεβαίως περίπτωσι εξ όσων διάβασα δεν αναφέρει κάπου ότι μπορούν λαθρομετανάστες να πουλάνε ότι γουστάρουν, χωρίς παραστατικά και χωρίς ταμειακές μηχανές. Ακόμη και για τους παλιννοστούντες προβλέπεται ότι θα τοποθετούνται στις παρυφές των λαϊκών αγορών και η άδεια έχει πεπερασμένο χρονικό ορίζοντα.

 Στον ίδιο επίσης νόμο περιγράφεται και το πνεύμα του νομοθέτη το οποίο είναι:

•Η προστασία της οικονομικής και κοινωνικής ισορροπίας κάθε περιοχής.
•Η προστασία του τοπικού ανταγωνισμού και της τοπικής αγροτικής οικονομιας.
•Η προστασία του οικονομικού ισοζυγίου της περιοχής προς αποφυγήν εκροής εισοδημάτων
•Η διαφύλαξις του χαρακτήρος μιας πόλεως.

Αυτά βεβαίως αναφέρονται σε άλλο άρθρο (το 9ο) του νόμου αλλά εκτιμώ ότι το ίδιο πνεύμα διέπει όλα τα άρθρα. Δεν είμαι νομικός αλλά αυτή είναι η εκτίμησις μου αφού δεν μπορεί άλλο να είναι το πνεύμα του νομοθέτου σε ένα άρθρο και άλλο σε έτερον άρθρον του ιδίου νόμου. Συνεπώς στο επίκεντρο είναι η προστασία της περιοχής, των κατοίκων της, η ανάπτυξη της και η προστασία των παραγωγικών της δυνάμεων κυρίως των αγροτικών.

Να το τρέξουμε λίγο για να μην το κάνουμε υπέρδιπλο το σεντόνι μαζί με το πάπλωμα.

Κυρίαρχο ρόλο στο πνεύμα των λαϊκών αγορών έχουν οι παραγωγοί δηλαδή η οικονομική αποκέντρωσις. Οι εμπορικές δραστηριότητες των μικροπωλητών ήταν παρεπόμενες και συμπληρωματικές. Δεν στήθηκαν οι λαϊκές για τους επαγγελματίες εμπόρους αλλά αυτοί λειτουργούν συμπληρωματικά στον ρόλο της Λ.Α. και μάλιστα σε μία εποχή (όταν θεσπίστηκαν οι Λ.Α.) που τα διακινούμενα προϊόντα των μικροπωλητών ήταν ελληνικής προελεύσεως. Ναι κάποτε είχαμε και κλωστοϋφαντουργία και νηματουργία και οι κάλτσες, τα μπλουζάκια και άλλα που αγόραζε κάποιος «από το πανέρι» όπως λέγαμε, ήταν κυρίως ελληνικής κατασκευής.

Ας τολμήσουμε όμως σήμερα να κάνουμε ένα ταξίδι στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί θα δούμε δεκάδες αν όχι εκατοντάδες ή χιλιάδες Έλληνες (και όχι μόνον) να αγοράζουν είδη κυρίως ρουχισμού σε εξευτελιστικές τιμές και τα πουλάνε στις ελληνικές λαϊκές αγορές κερδίζοντας πολλά χιλιάρικα την φορά. Κάποιοι δηλαδή, εκμεταλλευόμενοι την άδεια του εμπόρου λαϊκών αγορών συμβάλουν στην καταπάτηση του πνεύματος των λαϊκών, ενισχύοντας την Τουρκική (ή Βουλγάρικη ή άλλης ανατολικής χώρας) και όχι την Ελληνική οικονομία και παραγωγή. Τον βλέπεις τον άλλον δηλαδή λαϊκατζή και δεν πάει ο νους σου ότι έχει 2 Μερσεντέδες, κλούβα πολυτελείας και μερικές δεκάδες χιλιάρικα κομπόδεμα.

Τι κάνουν οι μικρομεγάλοι αυτοί έμποροι; Πιάνουν χώρο στις λαϊκές.

Τζάμπα; Όχι.

Πληρώνουν το αντίτιμο στους δήμους  και το ταμείο λαϊκών αγορών.

Έχουμε δηλαδή εδώ την πρώτη συνειδητή παρέκλισι από το πνεύμα των Λ.Α. στον βωμό της κερδοφορίας των Δήμων, αφού δέχονται την παραβίαση του πνεύματος του θεσμού των Λ.Α. περί οικονομικής αναπτύξεως.

 Πληρώνουν επίσης τις ασφαλιστικές των εισφορές εμμέσως στο ΙΚΑ, τον φορέα δηλαδή που ασφαλίζει τους εμπόρους των Λ.Α.  όπως ορίζεται από τον νόμο Ν.Δ. 78/1973 (ΦΕΚ156Α/26-7-1973 ).

Τέλος, οι έμποροι όπως και οι παραγωγοί διακινούν (εισπράττουν και αποδίδουν) τον Φ.Π.Α. από την στιγμή που έχουν υποχρεωθεί προσφάτως να έχουν ταμειακές μηχανές στους πάγκους τους.

Δέχθηκε δηλαδή η πολιτεία την εκτροπή από το πνεύμα των Λ.Α. για να κινείται το χρήμα, να εισρέουν δηλαδή πάσης φύσεως εισφορές στα ταμεία των δήμων και των ασφαλιστικών ταμείων.

Έτσι παρατηρούμε σήμερα το φαινόμενο να βρίσκονται περισσότεροι έμποροι από παραγωγούς στις Λ.Α. εν αντιθέσει με το παρελθόν όπου κυριαρχούσε η τάξις των παραγωγών του αγροτικού κυρίως τομέως.

Ένας ακόμη λόγος που επετράπη στους εμπόρους να έχουν κυρίαρχο ρόλο στις Λ.Α. είναι η συνέπεια των, δεδομένου ότι εμπόριο υπάρχει πάντα, όχι όμως και αγροτική παραγωγή η οποία είναι εξηρτημένη από τις εκάστοτε καιρικές συνθήκες.

Γιατί;
Γιατί οι θέσεις σε κάθε Λ.Α. είναι μετρημένες και τα έσοδα προϋπολογισμένα. Εάν σήμερα πάνε 100 γεωργοί και αύριο 70 ο δήμος δεν μπορεί να προγραμματίσει τα έσοδα του. Με την μικτή συμμετοχή γίνεται διασπορά του κινδύνου και γεμίζουν όλες οι θέσεις.

Ποιος χάνει λοιπόν εάν καταλάβουν πάγκους Λ.Α. λαθρομετανάστες λαθρέμποροι;

Το προφανές είναι ότι χάνει ο δήμος και το ταμείο Λ.Α. έσοδα.

Το επίσης προφανές είναι ότι στερούνται θέσεις από τους κανονικούς λαϊκατζήδες και συνεπώς και έσοδα.

Από την στιγμή που ο λαθρέμπορος δεν εκδίδει θεωρημένες αποδείξεις, χάνει το κράτος Φ.Π.Α.

Σε δεύτερο όμως επίπεδο ζημιώνεται το ΙΚΑ το οποίο εισπράττει χρήματα για την αυτασφάλιση των επαγγελματιών εμπόρων των Λ.Α.

Εφόσον ζημιώνεται το ΙΚΑ, ζημιώνονται και οι ασφαλισμένοι σε αυτό, οι οποίοι δεν είναι μόνον οι λαϊκατζήδες αλλά ολόκληρη η εργατική τάξις (για να πούμε και τα κομμουνιστικά μας).

Δηλαδή για κάθε θέση λαϊκής αγοράς που καταλαμβάνει ένας παράνομος μικρέμπορας, χάνουμε όλοι μας και από κάτι.

Ο νόμος όμως προβλέπει διάφορα πρόστιμα σε περιπτώσεις παραβάσεων. Σε ποίες παραβάσεις υποπίπτει ένας λαθρομετανάστης λαθρέμπορος;

Ανεξάρτητα από τις προβλεπόμενες από τον Αγορανομικό Κώδικα ποινικές κυρώσεις, ειδικά οι παρακάτω παραβάσεις τιμωρούνται αποκλειστικά:

α) με πρόστιμο 300 ευρώ η έλλειψη άδειας,

β) με πρόστιμο 200 ευρώ η αυθαίρετη αλλαγή χώρου,

γ) με πρόστιμο 150 ευρώ η μη τήρηση ωραρίου,

δ) με πρόστιμο 150 ευρώ η μη αυτοπρόσωπη προσέλευση,

ε) με πρόστιμο 200 ευρώ η μη τοποθέτηση ζυγού σε εμφανές σημείο,

στ) με πρόστιμο 150 ευρώ η μη τοποθέτηση πινακίδων σε κάθε προϊόν με τις ενδείξεις της τιμής πώλησης ή της ποιότητας του προϊόντος ή της προέλευσης, καθώς και η αναγραφή αναληθούς προέλευσης αυτού,

ζ) με πρόστιμο 150 ευρώ η μη τοποθέτηση ειδικής πινακίδας στην οποία θα αναγράφεται ο αριθμός άδειας και το όνομα το υ κατόχου της.

Τα ως άνω πρόστιμα επιβάλλονται, άμεσα, με τη βεβαίωση της παράβασης από τα αρμόδια ελεγκτικά όργανα της παραγράφου 7.

 Έχει άδεια ο λαθρέμπορος (α);                                                                                                                           

Όχι.  300 € πρόστιμο.

Αναρτά πινακίδες τιμών (στ ή ς’);
Όχι. 150€ πρόστιμο.

Τοποθετεί ειδική πινακίδα με τον αριθμό αδείας και ονοματεπώνυμο (ζ);
Όχι. 150€ προσ.
Σύνολο: τουλάχιστον 600€ για κάθε λαθρομετανάστη λαθρέμπορο (εάν δεν υπολογίζουμε την παράβασι β) συν τα όποια προβλεπόμενα εκ του αγοραμικού κώδικός πρόστιμα.

Πώς βεβαιούται η παράβασις;

Συμπληρώνεται έκθεσις από τα όργανα ελέγχου των Λ.Α. στην οποία αναγράφονται τα στοιχεία ταυτότητος του παραβάτου.

Έχει ταυτότητα ο λαθρομετανάστης; Όχι.

Έχει σε σπάνιες περιπτώσεις τα προσωρινά έγγραφα, εάν έχει, με τα οποία έχει αναγνωριστεί από το Ελληνικό κράτος. Αυτά βεβαίως δεν είναι ταυτότητες γιατί είναι βασισμένα σε κατά δήλωσιν στοιχεία του ιδίου, αφού εάν υπήρχαν στοιχεία των οποίων την εγκυρότητα  μπορούσε να διασταυρώσει το Ελληνικό κράτος με τις διπλωματικές υπηρεσίες της πατρίδος του λάθρο, ο λαθρομετανάστης δεν θα έπαιρνε νομιμοποιητικά έγγραφα αλλά ένα εισιτήριο χωρίς επιστροφή για την πατρίδα του, την οποία όμως δεν γνωρίζουμε ποια είναι αλλά κάνουμε πως γνωρίζουμε, αποδεχόμενοι την δήλωσιν του ιδίου, όπως ομοίως και με το όνομα του. Συνεπώς σε κάθε περίπτωση υπάρχει πρόβλημα ταυτοποιήσεως στοιχείων και δεν μπορεί να συμμετάσχει σε Λ.Α. ένας λαθρομετανάστης, δηλαδή όλοι.

Γιατί πρέπει να βεβαιώνεται με ακρίβεια η ταυτότητα του παρανομούντος;  Γιατί πέραν αυτών που μπορούμε να σκεφτούμε, εάν παρανομήσει τρεις φορές τα πρόστιμα διπλασιάζονται. Είναι επομένως αναγκαίο να υπάρχουν όλα τα στοιχεία ταυτοποιήσεως.

Ας το πάρει και αυτό όμως το ποτάμιιιιι!

Πού θα πήγαιναν τα πρόστιμα εάν εισπράττονταν;

            Άρθρο 7β

α) Τα έσοδα από τα πρόστιμα των άρθρων 5 και 7, πλην εκείνων της παρ. 6 του άρθρου 5 και των επιβαλλόμενων προστίμων από τη Δημοτική Αστυνομία, αποτελούν έσοδα του Κρατικού Προϋπολογισμού και διατίθενται μέσω ειδικού κωδικού που εγγράφεται στον Προϋπολογισμό του Υπουργείου Ανάπτυξης – Γενική Γραμματεία Εμπορίου – για την αμοιβή των μελών των Κλιμακίων Ελέγχου Λαϊκών Αγορών και Υπαίθριου Εμπορίου.

β) Τα έσοδα από τα εισπραττόμενα πρόστιμα από τα Κλιμάκια Ελέγχου της Τουριστικής Αγοράς αποτελούν έσοδα του Κρατικού Προϋπολογισμού και διατίθενται μέσω ειδικού κωδικού που εγγράφεται στον Προϋπολογισμό του Υπουργείου Ανάπτυξης – Γενική Γραμματεία Τουρισμού – για την αμοιβή των μελών των Κλιμακίων Ελέγχου Τουριστικής Αγοράς.

Δηλαδή το κράτος και το ταμείο Λ.Α. χάνουν έσοδα από την μη είσπραξη των προστίμων. Επειδή όμως οι μισθοί των εποπτικών οργάνων και των υπαλλήλων των οργανισμών τρέχουν, όταν δεν εισπράττονται τα πρόστιμα τα έξοδα επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό με τις όποιες επιπτώσεις στην οικονομία του κράτους.

——————————————————————————————————

Όλα αυτά βεβαίως μας τα λέει ο ίδιος ο Οργανισμός Λαϊκών Αγορών με το:

Ο Οργανισμός Λαϊκών Αγορών Αθήνας-Πειραιά (Ο.Λ.Α.Α.Π.) είναι αυτοχρηματοδοτούμενος Οργανισμός με κοινωφελή χαρακτήρα και δεν επιβαρύνει τον Κρατικό Προϋπολογισμό.

Δηλαδή αφού είναι αυτοχρηματοδοτούμενος, εάν του κόψει κάποιος τμήμα των εσόδων του τότε παύει να είναι αυτάρκης, συνεπώς γίνεται ζημιογόνος και αρχίζει να επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό.

Ίσως επομένως κάποιος κακός δάκτυλος να θέλει την καταστροφή των Λαϊκών Αγορών.

——————————————————————————————————

Αναρωτιέμαι τελικά ποίος είναι ο ελεύθερος και ποίος ο σκλάβος σε αυτόν τον τόπο.
Οι Αλβανοί χρόνια τώρα έχουν πλουτίσει παρανομώντας. Γυρίζουν τα νησιά, πουλάνε προϊόντα σε παραλίες και μαγαζιά χωρίς ούτε μισό δικαιολογητικό. Τώρα έχουμε τους Αφγανοπακιστανοαφρικανούς να πουλάνε ό,τι θέλουν και να μην τους κυνηγάει κανένας.
Τελικά ναι, υπάρχει ρατσισμός. Το να είναι κάποιος Έλληνας διώκεται αυστηρώς από τον νόμο.

Μπορούμε αλήθεια να κάνουμε έλεγχο στις άδειες ενός λαθρεμπόρου ως πολίτες;

Νομικός δεν είμαι, το ξαναλέω. Είμαι όμως καταναλωτής.
Έχουμε αλήθεια βρεθεί ποτέ σε κάποιο κουρείον, ιατρείον, μπουγατσοπωλείον, παντοπωλείον, βουλκανιζατήρ κλπ;

Ασφαλώς και ναι.
Και τι έχει αναρτημένο σε εμφανή θέσιν ο κάθε επαγγελματίας; Δεν έχει μοστραρισμένη κορνίζα με την άδεια λειτουργίας της επιχειρήσεως;
Γιατί; Για να την βλέπει ο πελάτης.
Δηλαδή ο πελάτης έχει κάθε δικαίωμα να κάνει οπτικό έλεγχο της αδείας λειτουργίας μιας επιχειρήσεως. Δεν είναι μοστραρισμένη η κορνίζα για το ΣΔΟΕ. Το ΣΔΟΕ θα μπορούσε να την ελέγξει και από τα συρτάρια. Ο καταναλωτής είναι αυτός που πρέπει να βλέπει την άδεια και εάν δεν την δει έχει δικαίωμα να την ζητήσει.

Γιαυτό και υπάρχει το πρόστιμο στην περίπτωση ζ’, όταν δηλαδή δεν είναι τοποθετημένη η άδεια σε εμφανές σημείο του πάγκου του λαϊκατζή. Εάν δεν είναι τότε μπορούμε να ζητήσουμε να την δούμε. Το αίτημα ελέγχου δηλαδή της αδείας δεν είναι αντιποίησις αρχής αλλά δικαίωμα του καταναλωτού.
Εάν ζητήσω από έναν ιατρό να μου δείξει την άδεια του, αυτό δεν είναι αντιποίησις αρχής αλλά δικαίωμα μου. Το ίδιο και από έναν δικηγόρο, κουρέα ακόμη και από έναν αστυνομικό. Μπορώ να ζητήσω από το όργανο της τάξεως να που δείξει την αστυνομική του ταυτότητα. Είναι δικαίωμα αυτοπροστασίας από απατεώνες και τσαρλατάνους. Πού ξέρω εγώ ότι δεν θα με απαγάγει κάποιος που προσποιείται τον αστυνομικό; Δεν έχω δικαίωμα να δω την αστυνομική ταυτότητα;
Πού ξέρω ότι ο οδοντίατρος δεν είναι κάποιος χασάπης; Δεν πρέπει να δω την άδεια;
Αυτό συμβαίνει και στις λαϊκές.

 Έχουμε λοιπόν και λέμε. Σήμερα στην Ελλάδα λειτουργούν πάνω από 180 λαϊκές αγορές. Οι θέσεις είναι μετρημένες και αριθμημένες και από την κάθε θέσι οι δημόσιοι και δημοτικοί οργανισμοί αναμένουν έσοδα, είτε από φόρους είτε από εισφορές ή παράβολα είτε τέλος από πρόστιμα. Προϋπολογισμένα δηλαδή πράγματα.

Όλοι πληρώνουν τα προβλεπόμενα.
Όλοι; Όχι όλοι!
Υπάρχει μια ομάδα εισβολέων λαθρομεταναστών, λαθρεποίκων και λαθρεμπόρων οι οποίοι μας έχουν γραμμένους στα …ταγάρια των και δεν πληρώνουν μία.
Και ποιος πληρώνει για αυτά;
Ο Έλλην που είναι ο δούλος των λαθρεποίκων, ο οποίος μάλιστα πληρώνει αλλά δεν έχει δικαίωμα να διαμαρτυρηθεί για όσους δεν το κάνουν, γιατί αυτό είναι εχθροπαθές, ρατσιστικό και ξενοφοβικό.

Και δηλαδή εάν ξαφνικά αρχίσει να πληρώνει ο λαθρομετανάστης θα γίνουν όλα μέλι γάλα;
Σαφώς και όχι. Δεν έχει καν δικαίωμα να βρίσκεται στην γη των Ελλήνων Αλλά ενόσω θα βρίσκεται παρανόμως εδώ και μέχρι να του κόψουμε το εισιτήριο απλής επιβιβάσεως για την πατρίδα του θα πρέπει να πληρώνει κανονικά και να μην δημιουργεί στρεβλώσεις στην ήδη πιεσμένη αγορά. Να πληρώνει δηλαδή εκεί που έχει δικαίωμα συμμετοχής, γιατί στις λαϊκές αγορές δεν το έχει.

Ακόμη όμως και εάν του κάνουμε το χατήρι και τον αφήσουμε να πουλάει την πραμάτεια του, αυτή πρέπει να συνοδεύεται από παραστατικά, τιμολόγια δηλαδή αγοράς και δελτία αποστολής. Διαφορετικά δεν είναι καν περιουσία του η πραμάτεια και δεν μπορεί η καταστροφή της να θεωρηθεί «φθορά ξένης περιουσίας» γιατί σε εμπορικούς χώρους δεν υπάρχουν περιουσίες, υπάρχουν μόνον εμπορεύματα, τα οποία μπορούν να διακινηθούν μόνον με δελτία αποστολής και να πουληθούν μόνον με αποδείξεις λιανικής αφού έχουν αποκτηθεί με θεωρημένα τιμολόγια αγοράς.

Η μοναδική περιουσία που μπορεί να πουληθεί κατ εξαίρεσιν είναι οι οικοσκευές των παλιννοστούντων εξ ΕΣΣΔ, και αυτό όχι μέσα στις λαϊκές αλλά στις παρυφές αυτών και πάλι μόνον μετά από σχετική άδεια πεπερασμένης χρονικής διαρκείας των αρχών.

Σε κάθε όμως περίπτωσιν, άποψις μου είναι ότι αι λαϊκαί αγοραί πρέπει να ξαναστρέψουν την προσοχή των στους παραγωγούς και όχι στους εμπόρους των Λ.Α. γιατί η Ελλάς από παραγωγή πονάει και όχι από τουρκικά και κινέζικα βραχιολάκια και βρακάκια.

Advertisements
Πηγή: https://stravon.wordpress.com/2012/09/14/%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%af-%ce%bb%ce%b1%cf%8a%ce%ba%e1%bf%b6%ce%bd-%e1%bc%80%ce%b3%ce%bf%cf%81%e1%bf%b6%ce%bd/#comments